Onder deze titel verscheen in De Weekkrant onder de rubriek ‘Portret achter het nieuws’ van woensdag 1 februari 2012 een interview met burgemeester Ludwig Vandenhove naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van zondag 14 oktober 2012.

Hieronder vindt u de integrale versie van het artikel.

Een bezige rode bij

Ludwig Vandenhove werd geboren in Sint-Truiden op 10 december 1959. Na economische wetenschappen aan het Koninklijk Atheneum Sint-Truiden studeert hij af als licentiaat handels- en bestuurswetenschappen Economische Hogeschool Limburg. Ludwig is gehuwd met Sonja Schreurs. In 1981 wordt hij stagiair bij het ministerie van Economische Zaken. Vanaf 1982 vervult hij diverse functies binnen de SP-Limburg en is adviseur bij diverse ministers. Van 1988 tot 1994 is hij gemeenteraadslid en sinds 1 januari 1995 burgemeester van Sint-Truiden. In 1999 wordt Ludwig federaal volksvertegenwoordiger en in 2003 senator. (RuFe/foto RuFe)

Opnieuw lijsttrekker

Ludwig Vandenhove zal op het einde van deze legislatuur het langste  burgemeester van de stad geweest zijn na de Tweede Wereldoorlog. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van zondag 14 oktober 2012 is hij opnieuw lijsttrekker voor zijn partij.

Hoe is het allemaal begonnen?
“Ik ben al van in mijn jeugd geïnteresseerd in de politiek. Van zodra ik begrip had, volgde ik de politiek al. Politiek is de afspiegeling van de maatschappij en dat boeit mij. De politiek is geëvolueerd en beslist nu steeds minder, hoewel de burger dat soms vergeet”, zo vertelt hij. In zijn familie was Josée Vanelderen - Gysens, de nicht van zijn moeder, toen al een aantal jaren schepen in Sint-Truiden geweest en zijn oom was zes jaar gemeenteraadslid geweest in Diepenbeek voor de Belgische Socialistische Partij. Zijn belangrijkste inspiratievoorbeelden waren plaatselijk Mil Vanijlen, grootvader van huidige schepen Bert Breesch, en nationaal Willy Claes. “In 1988 was ik meteen lijsttrekker en heb dan vooral geluisterd naar goede raad van onder andere Paul Butenaers, Willy Claes en Julien Dufaux. De combinatie van verleden en nieuwe ideeën vind ik nog altijd heel belangrijk. Nu wordt er te weinig met het verleden rekening gehouden.

De eerste zes jaar belandden we in de oppositie. Op het vlak van merkwaardige feiten uit die tijd denk ik spontaan aan Firmin Aerts, die als fractieleider van de toenmalige CVP de sérieux aan de coalitie probeerde te geven, vaak tot groot ongenoegen van toenmalig burgemeester Jef Cleeren. Belangrijk was ook onze volgehouden actie tegen de stankoverlast van het vilbeluik Smets - Usé, samen met de buurt. Dat heeft uiteindelijk tot de sluiting van het bedrijf geleid in juni 1995.
Wat vergeet de burger toch snel !”

In 1994 werd Ludwig Vandenhove burgemeester van Sint-Truiden.
“Dat veranderde meteen ook mijn privéleven. Als ‘burgervader’ ben je opeens een echte publieke figuur. Het was een vreemd gevoel mijn agenda niet meer zelf te beheren. In de voorbije 18 jaar heb ik persoonlijk een enorme evolutie mogen ervaren. Een burgemeester staat heel dicht bij de bevolking en wordt bij heel wat kleine en grote zorgen betrokken.
Met enige tevredenheid en een zekere voldaanheid ben ik trots op de veranderingen die we realiseerden in onze stad.
Algemeen kan je stellen dat er opnieuw wordt opgekeken naar Sint-Truiden en dat ik heb meegewerkt aan dit positief imago. Vooral alle sociale inspanningen die we doen; over alle beleidsdomeinen heen aandacht hebben voor personen, die het minder goed hebben. Ook het integratiebeleid voor asielzoekers, (ex-)psychiatrische patiënten, etc. en de structurele ondersteuning van de werking voor kansarmen vind ik bijzonder belangrijk.
Als materiële realisatie, blijft de heraanleg van de Grote Markt in 1996 toch geslaagd.”
Heeft Sint-Truiden iets moeten missen omdat het de laatste zes jaar niet boterde in de meerderheid ? “Ik sta er tekort bij om daar uitspraken over te doen. De geschiedenis zal dat uitwijzen. De eerste zes jaar is Sint-Truiden echt veranderd en helaas is gedurende de laatste zes jaar Sint-Truiden op sommige punten blijven stilstaan. Mijn boodschap blijft beslissen. Immers, niet beslissen is ook beslissen.”

Samen met zijn fractie voert Ludwig een sterke aanwezigheidspolitiek. “Dat klopt en tijdens een doorsnee weekend ben ik dan ook gemiddeld op een 20-tal zaken aanwezig. Ik voel mij soms ambetant als ik al eens ergens niet kan gaan. Maar de dankbaarheid van de mensen maakt veel goed. Het nadeel is dat de gezondheid en het privéleven lijden onder een te drukke agenda.” Onlangs kreeg hij een vermelding in de Nieuwjaarsconference bij Geert Hoste : er was sprake van een drankprobleem. “Er is geen drankprobleem”, stelt Ludwig duidelijk. “Ik ben een sociale drinker en doe graag mee met de compagnie.
Een hapje en drankje zijn er vaak bij.
Opletten met mijn gezondheid is wel belangrijk.”