Michel François in Bozar/het Paleis voor Schone Kunsten

Door Ludwig Vandenhove op vr, 14/07/2023 - 19:00

Momenteel loopt in Bozar/het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, Ravensteinstraat 23 de tentoonstelling ‘Contre nature’ van Michel François.
Sonja en ik gingen langs na de officiële 11 juli-viering op het Brusselse stadhuis. (1)

“Wat velen niet weten, is dat Michel François geboren is in Sint-Truiden.
Ik heb een aantal jaren geleden de kans gehad, via bemiddeling van Jan Boelen, toen directeur van Z33, om persoonlijk kennis met hem te maken en te bekijken of er geen project in Sint-Truiden met hem kon opgezet worden.
Misschien nog iets voor de toekomst”, zegt Ludwig Vandenhove.

“De expositie geeft een blik op veertig jaar artistieke praktijk van de Belgische artiest.
Je kan er zijn werk ontdekken in alle facetten.
Het is een overzicht van vroeg werk tot enkele nieuwe creaties, die hij speciaal voor Bozar maakte.
Met beeldhouwkunst, fotografie, video, schilderkunst en installaties creëert de kunstenaar een web van verschuivende connecties tussen zijn werken.
Meer dan honderd bestaande werken gaan in dialoog met nieuwe werken, die speciaal voor deze expo werden gerealiseerd.

Het is een concept waarbij ‘het totaalkunstwerk’ centraal staat en de exporuimte als het ware een verlengde van zijn atelier wordt.
Michel François schudt de werkelijkheid door elkaar, stelt ze in vraag en blaast keer op keer haar relatie met kunst nieuw leven in.
Schijnbaar eenvoudige objecten en materialen vormt hij om tot dragers van betekenis.

Hoe kan een gebaar de status van een object veranderen?
Wat is de invloed van de hand van de kunstenaar?
Wat is de rol van het toeval?

De werken worden gekenmerkt door de diversiteit aan materialen, vormen en thema’s.
Wat alles met elkaar verbindt, is een bepaalde manier van leven en werken en van naar de wereld te kijken.
Centraal staan het levende en het kunstmatige, natuur en cultuur.
Michel François zoekt de spanning op tussen materie en vorm, lichtheid en zwaarte, leegte en volheid, opeenstapeling en verstrooiing, verstening en vloeibaarheid.
Zijn heterogene werken proberen het onverenigbare met elkaar te verzoenen, legeringen samen te stellen, die ‘tegen de natuur’ ingaan.

Hij gebruikt zowel natuurlijke materialen (paardenbloemen, cactussen, sponzen, water), als kunstmatige (asfalt, polystyreen, kunsthars, glas, brons).
Indirect veronderstellen ze allemaal de mogelijkheid van een artistieke praktijk, die dicht aanleunt bij de natuur en tegelijkertijd radicaal anders is dan de natuur.

Elke zaal is opgebouwd rond bepaalde begrippen, die de kunstenaar nauw aan het hart liggen en vaak terugkeren in zijn werkproces: Blind Spot, Théâtre des opérations, Jardin contre nature, Hétérotopies, Scène des abandons en Pièces à conviction.”