“Waar het volk in Koen Geens zou zitten, is mij een raadsel. Iedere schouderklop die hij in zijn leven heeft uitgedeeld, kwam al slaapwandelend tot stand. De minister is helemaal niet van het volk, nooit geweest. Hij is zo elitair als het borstbeeld van Napoleon.” [1]

Ja, Hugo Camps heeft gelijk: met types zoals Koen Geens ‘vertsjeeft’ Vlaanderen nog meer en nog sneller!

“Ik hoor het graag zeggen en ik ben ermee akkoord dat  de vakbonden creatief moeten zoeken naar nieuwe, andere vormen van actie voeren dan (alleen maar) staken.

Deze week schrijver Dimitri Verhulst [1] en oud-journalist Walter Zinzen nog [2].

Maar erover schrijven, is niet voldoende.
Wie A zegt, moet B zeggen.

Ik zou graag voorbeelden horen van zulke alternatieve acties.”

In de politiek, net zoals in de maatschappij, geldt tegenwoordig veranderen om te veranderen.

Waarom toch?
Voor ons als Socialisten geldt dat zeker.
We hebben al die jaren in de meerderheid zoveel goede zaken gedaan en als die nu afgeschaft worden, moeten wij niets in de plaats stellen.
Gewoon terugkeren naar het oude wat goed was.

Bob Dylan zong het al in The Times They Are A-Changin'.

In kartelgesprekken tussen Groen en sp.a was Groen tot nu toe de partij, die steeds drukte op inhoud en wij als sp.a eerder op strategie.