Er is maar één rode draad in het programma van de Vlaamse regering van N-VA, CD&V en Open VLD: besparen en de overheid kapotmaken.
Ideologisch heeft dit niets te maken met meer participatie of meer verantwoordelijkheid zoals minister-president Geert Bourgeois telkens weer zegt.
Dat is de bevolking echt iets wijsmaken.

Geert Bourgeois kunnen we eigenlijk niets kwalijk nemen. De N-VA houdt woord, want voor de verkiezingen hebben ze hetzelfde gezegd. De N-VA-kiezers zullen dus wel tevreden zijn met het Vlaams regeerprogramma.  

Geldt dat ook voor de N-VA -kiezers, die voor de overheid werken in de meest brede betekenis van het woord[1], die actief zijn in het brede middenveld in Vlaanderen of die op de ene of andere manier van een uitkering genieten?
Ja, sommigen van hen hoor ik nu al klagen, maar ik heb daar geen enkel medelijden mee.
Beseffen zij nu pas wat ze gedaan hebben?
Zij, die voor de N-VA gestemd hebben en zich in deze bevolkings- en/of beroepscategorieën bevinden, kunnen hun spijt bij de volgende verkiezingen betuigen.
Dat is democratie. Maar dat is tevens zelf verantwoordelijkheid nemen, zoals Geert Bourgeois zegt.

Of ik medelijden heb met CD&V en Open VLD-kiezers?
Met Open VLD-kiezers niet, want Open VLD heeft jaren dezelfde ideeën verkondigt. Ze doen wel vaak het tegenovergestelde, bijvoorbeeld in gemeenten of provincies, waar ze meebesturen.
Met een gedeelte van de CD&V-kiezers, de sociaal en links geïnspireerd zijn, kan ik nog enig medelijden betonen. Bovendien krijgen zij de kans om via hun verkozenen in het Vlaams parlement en de Vlaamse regering (met 3 vertegenwoordigers van beweging.net, het vroegere Algemeen Christelijk Werkersverbond - ACW) aantonen dat ze verkeerd zijn met dit regeerprogramma.

Maar dan zullen Hilde Crevits, Joke Schauvliege en Jo Vandeurzen snel kleur moeten bekennen bij de definitieve begrotingsbesprekingen volgende maand in september . Of om het met de woorden van Geert Bourgeois te zeggen: meer participatie van hun achterban stimuleren en zelf verantwoordelijkheid nemen.
Praten en overleggen is goed, maar ik hoop dat de voorzitter van beweging.net Patrick Develtere niet (snel) door de feiten zal ingehaald worden.
Ik citeer: “We hebben de tekst van het regeerakkoord met die achtergrond gelezen, om er zeker van te zijn dat deze regering geen Vlaamse versie van Cameron Big Society of van de Nederlandse participatiemaatschappij zou invoeren.”[2]

Ik ben het volmondig eens met de voorzitter van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) Luc Martens: “Zelfredzaamheid kan ook een uitsluitingsmechanisme vormen: wat gebeurt er met de meest kwetsbare mensen?”.[3]

Ik ben de laatste jaren vaak ontgoocheld geweest in de lauwe reacties van de bevolking naar aanleiding van bepaalde gebeurtenissen. De bankencrisis blijft daar voor mij het beste voorbeeld van. Maar er is hoop: als de Vlaamse regering en de nog te vormen federale regering hun aangekondigde maatregelen echt in de praktijk gaan omzetten, heb ik het volste vertrouwen in de bevolking dat ze meer zullen participeren en zelfs bereid zullen zijn tot acties.