Geresettlede (of hervestigde) vluchtelingen in het asielcentrum in Bevingen-Sint-Truiden!
Vanaf woensdag 2 september 2009 heeft het asielcentrum in Bevingen-Sint-Truiden er een nieuwe, beperkte doelgroep tijdelijk bij.
Het gaat om zogeheten ‘Women at risk’ (al dan niet met kinderen), vluchtelingen uit Bagdad/Irak.
In een resettlementproject worden vluchtelingen uit een tweede land hervestigd naar een derde land (in ons geval België).
Het gaat in vele gevallen om de meest kwetsbare personen, onder andere vluchtelingen, die niet kunnen en/of willen doorreizen naar Europa via mensensmokkelaars.
De Europese Unie (EU) heeft zich geëngageerd om in een proefproject 10.000 Iraakse vluchtelingen te resettlen uit de buurlanden.
De twee buurlanden zijn in dit geval Jordanië (3 personen) en Syrië (13 personen).
In een latere fase komen er eventueel nog enkele personen uit het kamp Al Tanf bij.
Al Tanf is het kamp in het niemandsland tussen de grensposten van Syrië en Irak.
Hier worden gevluchte Palestijnen geplaatst.
Palestijnen zijn de enige groep, die niet worden opgenomen door Syrië en voor deze mensen is de enige uitweg dan ook dit kamp.
Resettlement draagt op die manier bij aan de verdeling van de lasten, die een vluchtelingenstroom met zich meebrengt voor buurlanden van conflictgebieden.
Deze mensen zullen ongeveer drie weken in Bevingen-Sint-Truiden verblijven.
De hoofddoelstelling is tot rust te komen. Daarenboven krijgen ze Nederlandse les (in de voormiddag) en een cursus ‘light’-inburgering (in de namiddag).
Ondertussen zoeken de externe partners (niet-gouvernementele organisaties (NGO’s), zoals Caritas, Sociale Dienst Socialistische Solidariteit (Seso), etc.), huisvesting ergens in België.
Zij begeleiden hen verder na het vertrek uit het asielcentrum.
”In een allesomvattend, globaal asielbeleid, waar ik al altijd voor gepleit heb, zou resettlement een derde pijler kunnen zijn naast de normale asielprocedure en het terugkeerbeleid.”, besluit burgemeester - federaal volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.