“De fundamentele tussenkomst moet niet gebeuren door de robotcops van Antwerpen. Noem mij een nostalgicus als je wil, maar vroeger hield de champetter de zatlappen uit elkaar en wist hij perfect waar een haar in de boter zat. Waarom per wijk van tienduizend inwoners niet een of twee agenten inschakelen die zich daar alleen mee bezighouden?”  -  Meester Raf Jespers van het Progress Lawyers Network in 'Politiejournaal' (juli 2017-4) (1)

De mensen praten vaak over wat ze niet hebben, zelden over wat ze wel hebben.

Als ze het over de overheid en de politiek hebben, is het nog erger: ze zien eerder wat er niet gebeurt in plaats van wat ze wel allemaal terugkrijgen voor hun belastinggeld.

(On)dankbaarheid?

De boodschap van het Socialisme blijft mooi.

En het is niet omdat een aantal kameraden over de schreef gaan, dat dat verandert.
Je kiest niet alle kameraden zelf.

Wie zich een echte Socialist noemt, moet net nu een tandje bijsteken.

Leve het Socialisme!

“Uiteraard is wie denkt dat zijn idealen de enige zijn, een gevaarlijk heerschap en blijft die beter weg uit de politiek. Maar wie zijn idealen kwijt is, heeft er evenmin nog iets te zoeken.
Realisme is daarom vaak niets meer dan een ontgoocheld surrogaat voor mislukt idealisme.” – Ignaas Devisch, Belgisch professor in de filosofie, medische filosofie en ethiek (1)

Ja, de slechte uitslagen van de Socialistische partijen bij de verkiezingen in heel Europa en de recente slechte opiniepeilingen van mijn eigen sp.a in Vlaanderen doen mij pijn. (1)

Opgeven? Nooit.
Soms denk ik dat ik met (nog) meer te doen en (nog) meer tussen de mensen te zijn, de opiniepeilingen persoonlijk kan verbeteren.
Naïef?  Waarschijnlijk…