Arbeidsmigratie: ja, maar…

“Met de actuele krapte op de arbeidsmarkt pleiten werkgeversorganisaties, onder andere VOKA Vlaams netwerk van ondernemingen, voor een soepele arbeidsmigratie”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.
“Allemaal goed en wel, maar we moeten oog hebben voor de gevolgen ervan: wie A zegt, moet B zeggen.(1)

Ik begrijp de werkgevers, die het steeds moeilijker hebben om geschikte arbeidskrachten in Vlaanderen te vinden. 
Het pleidooi gaat zowel over het invullen van hoog- en midden geschoolde knelpuntberoepen, als over laaggeschoolden. Maar de maatschappelijke consequenties ervan moeten vooraf goed ingecalculeerd worden.

Akkoord dat de migratie- en asielzoekersproblematiek positief moet benaderd worden - ik heb nooit anders gedaan -, maar ik stel vast dat een steeds groter gedeelte van de bevolking vooral het negatieve ervan blijft benadrukken.
De recente opiniepeilingen over de Vlaamse kiesintenties zeggen voldoende.(2)

Voor alles moeten we blijven proberen de Belgische en Vlaamse arbeidsmarkt te stimuleren, dynamiseren, eventueel hervormen om zoveel mogelijk beroep te kunnen doen op eigen mensen. Daaronder vallen voor mij evenzeer Brussel en Wallonië waar nog een reserve aan arbeidskrachten is.
Een goede interregionale arbeidsmobiliteit is hierbij van groot belang.
Gebeurt dat voldoende? Of wordt er net sneller naar buitenlanders gegrepen, omdat zij bereid zijn aan lagere arbeidsvoorwaarden te werken.

Indien we dan toch gestructureerd een beroep op buitenlandse arbeidskrachten zouden moeten doen, moet hier een globaal beleid rond gevoerd worden.

In dat beleid zijn er voor mij een aantal essentiële punten:
-hoe ‘verkopen’ we dat aan de bevolking? We lossen dan misschien wel een economisch probleem op, terwijl de bevolking, ‘opgehitst’ door extreemrechts, blijft verrechtsen omwille van de migratieproblematiek. 
Hoe kunnen we dat cultureel en maatschappelijk goed inbedden?;
-de huisvestingsproblematiek.
Ik vergelijk dit met de situatie in de fruitsector in Zuid-Limburg in de jaren ’90.
Er werden heel wat buitenlandse fruitplukkers naar Haspengouw gehaald, maar ze verbleven er in mensonwaardige omstandigheden, zelfs in voormalige kippenstallen. Wij moeten vooraf weten hoe we dat willen aanpakken en in een welvarend Vlaanderen verdienen ook deze mensen en gezinnen een degelijke huisvesting. 
De situatie van de buitenlandse fruitplukkers mag zich sociaal niet herhalen.
Er is nu al een woonproblematiek in Vlaanderen. 
Als er nog eens arbeidsmigranten bijkomen, zal deze enkel maar verergerd worden en dreigt er zelfs een verdringingseffect.

Voor mij is het duidelijk: de overheid heeft hierin een belangrijke rol te spelen. Maar ook de ondernemerswereld, die vragende partij is, moet daarin verantwoordelijkheid opnemen.
Het is een gedeelde verantwoordelijkheid.
Eventueel meer Belgische en Vlaamse arbeidsmigratie wordt een belangrijke maatschappelijke en politieke uitdaging. 

Op vrijdag 1 maart 2024 had ik samen met VOORUIT Limburg een gesprek met VOKA Limburg over de komende Europese, federale en Vlaamse verkiezingen. Ook daarin kwam deze vraag voor meer en soepeler arbeidsmigratie om het probleem van de arbeidskrapte aan te pakken aan bod.”


___