Van kleuter- naar peuterparlement

Door Ludwig Vandenhove op wo, 15/02/2023 - 15:02

“In de politieke wandelgangen wordt het Vlaams parlement nog al eens het kleuterparlement genoemd.
Nu er geen alcohol meer zal geschonken worden in de koffiekamer evolueert het naar een peuterparlement”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

“Laat personen toch hun eigen verantwoordelijkheid nemen in plaats van ze te betuttelen.
Wat dat betreft, heb ik liberale ideeën.

Voor mij is deze beslissing weer maar eens een uiting van ‘politici, die schrik hebben van hun eigen schaduw’.
We weten waar we begonnen zijn, maar waar gaat het eindigen?
Voor de malcontente burgers, vooral voor het toenemend aantal, die steeds meer met zichzelf bezig zijn, zal het nooit genoeg zijn.

Met deze beslissing wordt net de indruk gewekt dat er overdreven alcohol zou worden gedronken in de koffiekamer van het Vlaams parlement. Nochtans is niets minder waar.

Hoe naïef, of is het wereldvreemdheid, zijn sommige van mijn collega’s?
Denken ze nu echt dat met zulke maatregel het vertrouwen van de burger in de politiek zal toenemen?
Daarvoor is veel meer nodig en vooral (opnieuw) een andere manier van aan politiek doen? Maar daar hebben die collega’s geen oor naar.
De veruiterlijking bij uitstek daarvan zijn de actuele vragen elke woensdagmiddag in het Vlaams parlement, waarbij vaak vragen aan bod komen, die al in de commissies gesteld zijn. Of zogeheten actualiteitsdebatten, waarin de intervenanten vaak in herhaling vallen.
Waarom blijft dat dan zo? Wel, anders zouden we op die woensdagnamiddag veel minder agendapunten hebben. We moeten toch bezig blijven…
Akkoord, we verdienen genoeg, maar dan moet daar misschien over nagedacht worden of moet er opnieuw gedacht worden aan dubbelmandaten in het federaal en de regionale parlementen. (1) Maar blijkbaar durft de huidige politiek dat debat niet aan.

Akkoord, de beslissing om geen alcohol meer te consumeren in de koffiekamer is unaniem genomen in het bureau van het Vlaams parlement. Dus ook mijn partij VOORUIT is ermee akkoord gegaan.
Ik ben eerlijk en niet hypocriet. Maar dat kan mij niet beletten mijn persoonlijke mening te geven op deze door mij zelf betaalde website.

Typisch: alle partijen hebben dit alcoholverbod gestemd. Maar dan moet je de commentaren eens horen buiten die bureauvergadering.
Zeker een ruime meerderheid in het Vlaams parlement, vindt het overdreven, kinderachtig, etc. of zegt zeker individueel niet akkoord te gaan. “Maar we kunnen niet anders…”, is een veel gehoorde uitspraak.
Ik heb zulke beschouwingen al vaak gehoord als het over dat soort discussies gaat. Ook bijvoorbeeld als het over (sommige) media gaat, maar de politiek niet de moed heeft om zelf te zeggen wat ze denken.
Misschien hadden we publiek, individueel en vrij moeten mogen stemmen over dit alcoholverbod. Neen, dit is een grap, maar in feite is heel dit debat een vaudeville.
Vele burgers zullen denken: “hebben die politici nu echt niets anders te doen?”.

Ik heb in al die jaren dat ik in de politiek zit dit soort materies enorm weten evolueren. Ja, ik kan ook heel wat verhalen vertellen over situaties in de koffiekamers van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat. Maar ik ga dat niet doen, daarvoor heb ik teveel respect voor die collega’s en ik doe nooit aan ‘nestbevuiling’.
Akkoord dat sommige voorvallen erover waren, maar nu gaan we in het Vlaams parlement ineens van het éne uiterste naar het andere.
Blijkbaar is een evenwichtig beleid in de politiek alsmaar moeilijker als het over de politici zelf gaat.

En dan altijd diezelfde motivatie: in andere beroepen mag er ook niet gedronken worden.
Hoe dikwijls heb ik al niet gezegd: politiek zou een roeping moeten zijn en geen beroep?
Mijn analyse is duidelijk: dat teveel huidige politici politiek als een beroep zien en niet meer als een roeping.
Voor mij is deze insteek precies een belangrijke reden waarom de burger steeds minder vertrouwen heeft in de politiek.

Ja, ik merk dat alcohol steeds kritischer wordt benaderd in onze maatschappij en de politiek moet daar rekening mee houden.
Ja, ik begrijp dat de burger vindt dat wij als politici genoeg verdienen en onze drank dan maar moeten betalen in de koffiekamer.
Geen probleem voor mij, maar dat is een ander debat. Maar sommigen verwarren nu beide elementen. Trouwens, de niet-alcoholische dranken blijven gratis.
Ja, ik drink graag éne en ik kom uit een periode dat alcohol ‘een belangrijk smeermiddel‘ was in de politiek, onder andere om bepaalde dossiers op te lossen.
Ja, ik ben (voornamelijk) een politieker uit de vorige eeuw om het met de woorden van voormalig premier Jean-Luc Dehaene te zeggen.

Of om Boudewijn De Groot te citeren uit zijn nummer ‘Testament’: “Ze kunnen mij tenslotte ook niet dwingen groot (lees oud) te worden zonder diep berouw en spijt.””