Dierenartsen van wacht 

‘Uren rondbellen om zieke pony te laten helpen: dierenartsen gaan organisatie wachtdienst aanpassen’ is de titel van een artikel in Het Belang van Limburg van vrijdag 16 augustus 2024.(1)

“De aanleiding? Een shetlandpony overlijdt, omdat er pas na vijf uur rondbellen een dierenarts kan bereikt worden”, zegt Ludwig Vandenhove.
“Is dit een éénmalig feit of gaat het eerder om een structureel probleem?
Ik weet het niet, maar het is alleszins van belang dat op basis van dit voorval bekeken wordt of de organisatie van wachtdiensten beter moet georganiseerd en/of gereorganiseerd moet worden.

Er zijn de laatste jaren, gelukkig maar, heel wat positieve initiatieven genomen rond dierenwelzijn en dan zoiets.
Dat zou gewoon niet mogen.

Persoonlijk is het mijn overtuiging dat dierenartsen (nog) meer betrokken zouden moeten worden bij het beleid en/of initiatieven rond dierenwelzijn. Dat kan ook perfect op gemeentelijk niveau. Zij zouden bijvoorbeeld sterk sensibiliserend kunnen werken rond heel de problematiek van de private verkoop van huisdieren, zeker wat de zogeheten broodfok. Of anders gezegd rond ‘verkeerde’ aankopen. Een degelijke organisatie van de wachtdiensten is een ander voorbeeld.
Als Limburgs gedeputeerde van Dierenwelzijn heb ik indertijd getracht om via de Limburgse Dierenartsenvereniging de veeartsen nauwer te betrekken bij het Limburgs dierenwelzijnsbeleid. Maar de éne dierenarts is de andere niet.

Hopelijk wordt deze problematiek naar aanleiding van dit spijtig gebeuren ten gronde aangepakt.
Elke dergelijke situatie is er één teveel.
Eventueel moet de nieuwe Vlaamse minister van Dierenwelzijn sturend optreden.”
___