De Kamer van Volksvertegenwoordigers heeft afgelopen donderdag 18 oktober 2007 besloten om de aangiftemogelijkheid, voor wie wapens bezit, te verlengen tot 31 oktober 2007.
De  sp.a had het daar om verschillende redenen moeilijk mee.

Ter herinnering: de wapenwet die vorig jaar onmiddellijk na de dramatische schietpartij door Hans Van Themsche in Antwerpen gestemd werd, voorzag een overgangsperiode van zes maanden om wapens aan te geven. Deze termijn werd later ingevolge de moeizame concretisering van de wet verlengd tot 30 juni van dit jaar. Vandaag geldt dus nog steeds dat wie over een niet aangegeven wapen bezit, (in principe) strafbaar is.

Een nieuw uitstel, inmiddels vier maanden na het verstrijken van de bovengenoemde einddatum, komt dan ook eerder lachwekkend over. Tenzij, en daar wijzen een aantal indicaties helaas op, het de bedoeling is de wapenwet sterk te versoepelen. Een aantal wetsvoorstellen strekken daartoe en ook het deelakkoord justitie van de formateur wijst in die richting.

Maar wat de sp.a alleszins stoort: deze nieuwe verlenging van de aangiftetermijn bestraft de burgers die zich aan de wet hebben gehouden en hun wapens correct hebben aangegeven. En het beloont de ‘fraudeur’, die dat niet gedaan heeft, waarbij tevens de vraag gesteld kan worden waarom die alsnog haar/zijn wapens zou aangeven. Tenzij de wet intussen inderdaad grondig gewijzigd zou worden.
Ongetwijfeld is de wapenwet geen perfecte wet en is ze vatbaar voor een aantal (beperkte) bijsturingen. Maar de sp.a wil alleszins het uitgangspunt ervan - wapens horen niet thuis in de woonkamer - veilig stellen.

Burgemeester-federaal volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove sprak namens de sp.a-kamerfractie. Hieronder vindt u zijn integrale tussenkomst.

“Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik wil kort het woord nemen in verband met deze wapenwet. Ik begrijp niet goed wat er hier aan de hand is. Als in een regering iets unaniem wordt goedgekeurd, dan past het niet om achteraf op mekaar te schieten, om dat woord te gebruiken, integendeel.
Wij gaan ons zeker niet in die polemiek mengen.

In het voorliggende wetsvoorstel zijn er volgens ons een aantal technische, procedurele elementen, enerzijds en een aantal inhoudelijke elementen, anderzijds.

Zoals ik daarnet reeds zei, wij hebben deze wet goedgekeurd, in akkoord met de partijen die toen deel uitmaakten van de regering. U zult mij persoonlijk noch vanuit de sp.a hier nu zien natrappen naar de partijen die toen mee met ons in de regering zaten.

Vervolgens moeten wij in eigen boezem durven kijken, ook nu wij in de oppositie zitten. Wij hebben niet de gewoonte om op drie maanden tijd van gedacht te veranderen. Wij moeten toegeven dat de periode die toen, ik herhaal het, unaniem goedgekeurd is door de partijen die toen in de regering zaten misschien te kort was.

Naast de eerste twee procedurele redenen hebben wij toch nog twee andere redenen om ons stemgedrag te bepalen. Dat wil natuurlijk zeggen dat wij nu toch wel iets zeer raars doen in het Parlement. Uiteraard kunnen wij er niet aan doen dat er nog steeds geen regering is, maar uiteindelijk gaan wij nu iets rechtzetten dat reeds drie of vier maanden voorbij is. Ik denk dat dit ook een unicum is voor dit Parlement. Qua procedure is dit toch zeer raar.

Zij die zich aan de wet hebben gehouden en met andere woorden ervoor hebben gezorgd dat zij wel binnen de timing in orde waren, worden vandaag eigenlijk gestraft. Zij die het goed hebben gedaan worden vandaag afgestraft en zij die het niet goed hebben gedaan worden beloond. Dit zijn een aantal procedurele redenen die ik wil aanhalen.

Ik wil ook een aantal inhoudelijke redenen aanhalen. Wij hebben er geen enkel probleem mee om over deze aangelegenheid te discussiëren. Wij hebben er ook geen enkel probleem mee als morgen zou blijken dat er technisch-juridische verbeteringen zouden moeten worden aangebracht. Wij hebben echter een beetje de indruk dat hier nu een wet wordt goedgekeurd waarbij de termijn wordt verlengd, terwijl er eigenlijk andere bedoelingen zijn. Deze andere bedoelingen merken we aan de wetsvoorstellen die er vanuit andere politieke partijen komen, om de MR niet te noemen die, deel uitmakend van de regering, deze wet mee heeft goedgekeurd.

Als wij thans de teksten van de akkoorden lezen - voor zover er al akkoorden zijn, dan stellen wij vast dat er onderhuids - en misschien zelfs zeer duidelijk - opnieuw een versoepeling van de wapenwet wordt ingeschreven. Wij kunnen daarmee hoe dan ook niet akkoord gaan. Cijfers tonen aan - ik ga hier geen tabellen voorlezen - dat in landen waar er minder wapens zijn dan bij ons - bijvoorbeeld Nederland - er ook minder voorvallen met wapens zijn. Ik denk dat het een vaststaand feit is dat wapenbezit hoe dan ook aanleiding geeft tot bepaalde feiten.

Slotsom van het hele verhaal is dat de sp.a zich in deze aangelegenheid zal onthouden. Ten eerste, omwille van de procedurele reden die ik volgens mij duidelijk heb uiteengezet. Ten tweede en vooral omdat wij denken dan de nieuwe regeringspartijen, die waarschijnlijk dan toch de eerstkomende weken, maanden of jaren een regering zullen vormen, eigenlijk andere bedoelingen hebben met hetgeen waarover vandaag zal worden gestemd.”