Bij de verkiezingen van 10 juni 2007 zal ik niet op de senaatslijst fungeren, maar op de 1e opvolgersplaats voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Ik zal dus na 10 juni 2007 geen senator meer zijn en ook geen voorzitter meer van de Senaatscommissie Binnenlandse Zaken en Administratieve Aangelegenheden, maar opnieuw federaal volksvertegenwoordiger zoals in de periode van december 1999 tot en met mei 2003.
Waarom die overstap? Het antwoord is simpel. De partij vond dit een betere oplossing en als goede partijsoldaat, volg ik altijd wat de partij vraagt.

Zelf ben ik relatief tevreden over de samenstelling van de Limburgse sp.a -lijst voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers omdat ze volgens mij een goed evenwicht aangeeft tussen enerzijds jonge en nieuwe mensen (met ook SPIRIT en groene kandidaten erop) en anderzijds toch de traditionele partijmensen, die hun strepen in de partij, maar ook in het parlement, al verdiend hebben. Tot deze laatste categorie reken ik mij.

Ik meen te mogen zeggen dat ik de laatste jaren in de Senaat heel wat initiatieven genomen heb, vooral rond de aspecten veiligheid en dierenwelzijn, maar ook nog rond een aantal andere thema’s.
U hebt hier via mijn website www.ludwigvandenhove.be regelmatig kennis van kunnen nemen en een aantal teksten en/of initiatieven staan er nog steeds op.
Bovendien zal ik nog tijdens de kiescampagne komen met een soort elektronische brochure, die u kan downloaden en waarin kort een overzicht gegeven wordt van alles wat ik als senator gedaan heb.
Ik vind immers dat het zo moet: mensen moeten hun stem kunnen bepalen op basis van het parlementair werk wat kandidaat-parlementairen in de voorbije legislatuur gedaan hebben.

Gaat deze overstap voor mij persoonlijk een verschil maken?
Op de eerste plaats is het belangrijk dat ik een parlementair mandaat behoud, zodanig dat ik in Brussel mijn bestaand netwerk kan behouden en zelfs verder kan uitbouwen in het belang van de regio Haspengouw in het algemeen en de stad Sint-Truiden in het bijzonder.

Tweedes ben ik ook van plan om ook als federaal volksvertegenwoordiger mij vooral met het thema veiligheid verder te blijven bezighouden, maar uiteraard ook met een aantal thema’s, die onze regio aanbelangen, zoals bijvoorbeeld de tewerkstelling in de fruitsector.

Ten derde is er uiteraard een verschil: de echte politieke besluitvorming gebeurt meer in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, dan wel in de Senaat.
Wat dit laatste betreft, zat ik nu weliswaar in een bevoorrechte positie omdat je als voorzitter van een Senaatscommissie, zeker van de Senaatscommissie Binnenlandse Zaken en Administratieve Aangelegenheden, nauw betrokken wordt met het regeringswerk.
In mijn commissie is bijvoorbeeld het migrantenstemrecht goedgekeurd, de nieuwe wet op de camerabewaking en de wet op de partijfinanciering, waarbij racistische partijen, na eventuele klachten bij de Raad van State, hun financiering kunnen verliezen.

Ten vierde zal mijn aanwezigheid in Brussel als federaal volksvertegenwoordiger ongeveer even groot zijn als senator, zodanig dat ik op elk moment zal kunnen blijven ter beschikking staan van de Truienaar.

Iedereen kent inmiddels mijn ideeën over cumuleren: voor het gezinsleven en persoonlijk voor de gezondheid is het zeker en vast niet fijn en plezant (en ik begin dit te voelen op mijn leeftijd van 47 jaar), maar politiek bekeken is het bijzonder interessant.
Dingen, die je in je eigen stad Sint-Truiden oppikt kan je nationaal proberen te vertalen in wetten, en vice versa kan je aangelegenheden, die je in Brussel hoort of verneemt en/of wetten die gestemd worden, zo goed mogelijk in de praktijk proberen om te zetten in je eigen stad of gemeente.
Ik heb het al dikwijls gezegd: collega-parlementsleden, die geen gemeentelijk mandaat hebben, doen soms de meest wereldvreemde voorstellen.
En de burger, dus ook de Truienaar, ligt niet wakker van die cumul: als de burgemeester er is als hij er moet zijn, telt, vandaar ook mijn maximale aanwezigheidspolitiek in Sint-Truiden!

Senaat afschaffen of niet?
Daarover blijft mijn standpunt hetzelfde, ook al zal ik nu zelf niet meer naar de Senaat gaan, maar ik herhaal hier wat ik zelfs geschreven heb, toen ik wel kandidaat-senator was bij de verkiezingen in 2003: de discussie mag hier niet verengd worden tot al dan niet de Senaat afschaffen, de discussie moet hier opengetrokken worden tot het komen tot opnieuw een gezondere verhouding tussen enerzijds de wetgevende macht, met andere woorden het parlement, en anderzijds de uitvoerende macht, met andere woorden de regering.
Deze verhouding is nu compleet scheefgetrokken, in de zin dat de uitvoerende macht bij manier van spreken alles te zeggen heeft en het parlement weinig of niets te zeggen heeft, zeker als je partij deel uitmaakt van de meerderheid.
Het is tegen die achtergrond dat de eventuele hervorming van de Senaat moet bekeken worden.
Wat mij betreft, zou de Senaat - in het globaal kader van de verhouding tussen wetgevende en uitvoerende macht moeten bekeken worden - eerder een reflectiekamer moeten worden en ook een ontmoetingsplaats van gemeenschappen en gewesten moeten zijn.

De komende weken zal u ongetwijfeld op mijn website nog meer standpunten van mij kunnen lezen rond nationale thema’s, zodanig dat u een duidelijke keuze kan maken op 10 juni 2007!

Mag ik vragen voor zoveel mogelijk sp.a-kandidaten te stemmen, maar zeker voor collega-schepen Els Sneijers op de 18e plaats voor de senaat en voor mijzelf op de 1e opvolgersplaats voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Dank bij voorbaat!

Wij gaan voor de overwinning op zondag 10 juni 2007!