Hoe kan een Belgicist nu ineens Flamingant worden?

Het was bijna zo na het debat tussen Nieuw - Vlaamse Alliantie (N-VA)-voorzitter Bart De Wever en mijzelf op donderdag 29 mei 2008.
Los van de woorden ‘Belgicist’ en ‘Flamingant’: ik ben geen van beide!


Door te stellen dat, indien de sp.a hoe dan ook zou deelnemen aan gesprekken rond de tweede fase van de staatshervorming, de nadruk op het sociale moest liggen - maar zonder de al vaak vastgelegde en publiek verklaarde voorwaarden nog eens te herhalen - werd ik ineens van Belgicist Flamingant binnen de sp.a!

“Het moet mij maar overkomen: net diegene, die vindt dat een verdere regionalisering wel tot de mogelijkheden behoort, maar dat dit binnen het huidig Belgisch staatsbestel moet gebeuren, die als Vlaamse socialist vindt dat er nauwe contacten met de Parti Socialiste (PS) nodig blijven, die niet begrijpt dat we solidair moeten zijn met heel de wereld en niet meer met de Walen, etc.”, aldus burgemeester - federaal volksvertegenwoordiger
Ludwig Vandenhove/>.

Uit dit debat onthou ik nog maar eens welke grote rol de media tegenwoordig spelen in ons huidig politiek bestel en vooral hoe snel alles gaat.
Eén uitspraak, niet in een globale context geplaatst, is voldoende om u ineens in uw eigen partij een dissident te laten zijn!

Voor alle duidelijkheid: de sp.a moet niet ongerust zijn, ik blijf wie ik ben, voorstander van een zekere regionalisering binnen een solidair België, voorstander van een goed overleg en samenwerking met de PS en vooral, als er een staatshervorming komt, met nadruk op een goed en efficiënt bestuur.
Dit laatste is immers - wat mij betreft - waar de burger wakker van ligt: een zo goed mogelijk functionerende overheid en in ruil hiervoor zo weinig mogelijk belastingen betalen.
Ik heb het al zo dikwijls herhaald en heb het ook nog eens gezegd tijdens het bovenvermelde debat: dit betekent voor mij sommige zaken regionaliseren, maar sommige zaken ook opnieuw herfederaliseren.

En opdat er echt geen onduidelijkheid zou bestaan, wil ik nog eens herhalen wat ik bedoeld heb tijdens het bovenvermelde debat.
De huidige federale regering onder leiding van premier (!?) Yves Leterme moet nu eerst werk maken van de uitvoering van de eerste fase van de staatshervorming, waar de sp.a aan geparticipeerd heeft en waarin voor onze partij vooral het aspect verkeersveiligheid van belang is.
De sp.a heeft hier vanuit de oppositie positief aan meegewerkt en het is nu aan de huidige regering om deze eerste fase van de staatshervorming ter stemming voor te leggen in het federale parlement.
Bovendien moet de regering, samen met de stemming van deze eerste fase van de staatshervorming, ook werk maken van een (globale) oplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde.
Zoals de sp.a in het verleden altijd gezegd heeft, zullen wij een redelijke oplossing ook hier meestemmen.
Aan een tweede fase van een actuele staatshervorming zullen wij pas meewerken indien de huidige regering erin slaagt om een duidelijk kader, werkmethode, timing en richting van oplossing naar voor te schuiven.
En dan komt het, en dat is wat ik gezegd heb op het bovenvermelde debat: indien al deze voorwaarden vervuld zijn, zullen wij participeren aan gesprekken, maar vooral in een geest van solidariteit, coherentie, verantwoordelijkheid en met de klemtoon op het sociale.
Het sociale blijft voor de sp.a de ‘corebusiness’, ook in een toekomstig Vlaanderen!

Los van mijn uitspraak, die blijkbaar politiek van zo groot belang was dat de nationale media er 2 dagen aandacht aan besteed hebben - zijn er dan echt geen problemen meer in België en Vlaanderen? - vond ik het een positief debat, waarin zowel collega Bart De Wever, als ikzelf hoffelijk geweest zijn voor elkaar en aandacht hadden voor elkaars standpunten.

Wat ik vooral veel belangrijker aan het debat vond dan datgene wat de media ervan gemaakt heeft, is dat ik er enkele malen terecht op gewezen heb dat premier Yves Leterme nu eindelijk eens zou moeten kiezen of hij al dan niet premier is of de leider van het CD&V-N-VA-kartel.
In het eerste geval denk ik dat het tijd wordt dat het land geleid en geregeerd wordt, in het andere geval vrees ik dat we op relatief korte termijn, wat mij betreft al in september 2008, nieuwe verkiezingen krijgen!

Premier (!?) Yves Leterme: beken eindelijk kleur!