“Ik begrijp dat perfect”

Dat zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove in een reactie op een onderzoek dat aangeeft dat ‘Derde van Belgen zich politiek in de steek gelaten voelt’.(1)

1/3de van de bevolking heeft het gevoel dat zij of hij geheel niet vertegenwoordigd wordt door een politicus of door een politieke partij.
Het gaat vooral om vijftigers, armere mensen en gediscrimineerde burgers.
Zowat 1/2de  van de stemgerechtigden voelt zich redelijk vertegenwoordigd, slechts 1 op 8 stelt erg hoopvol te zijn over de politiek”,
aldus Ludwig Vandenhove. 

“De afkeer komt blijkbaar niet voort uit één of uit enkele voorvallen, maar is eerder een gevolg van een algemeen gevoel dat politici niet zien wat de mensen bezighoudt en wat ze nodig hebben.

Deze resultaten bekommeren mij, maar als ‘politicus tussen de mensen’ begrijp ik ze perfect.

De politiek moet dringend onder de stolp van de Wetstraat uit komen. Maar sorry dat ik het zeg: veel van mijn collega’s begrijpen dat niet. En ook: dat wordt al jaren gezegd en toch verandert er niets fundamenteels.
De ‘politique politicienne’ blijft overheersen.
De vraag is nog veel fundamenteler: willen de meeste van mijn collega’s dat er iets verandert? Misschien denken ze ‘dat ze goed bezig zijn’, die indruk heb ik vaak van de meerderheid van hen.
Ik kom er steeds op terug: teveel politici zien politiek als een job, niet meer als een roeping.(2)
De vraag is natuurlijk of we dan nog voldoende politici zouden vinden.
Typisch is nu weer dat ik in deze verkiezingsperiode heel wat collega’s tegenkom, die ik op andere momenten niet of nauwelijks zie. En die denken dan nog dat de burger, of alleszins een gedeelte ervan, dat niet merkt. 

Belangrijk is te weten dat zelfs al ben je vaak tussen de mensen je nog een bepaald gedeelte van de bevolking niet, zelfs nooit ziet.
Zelfs in mijn achttienjarige loopbaan als burgemeester, nochtans het politiek mandaat dat het dichtst bij de mensen staat, heb ik dat sterk ervaren. Het gaat onder andere om personen, die het zich sociaal of financieel niet kunnen veroorloven veel naar evenementen of activiteiten toe te gaan.
Ik ben er zeker van dat die categorie al zeker tussen die 1/3de zit, die vindt dat de politiek te weinig interesse voor hen betoont.
Dat blijft een uitdaging: hoe deze mensen bereiken?

Hetzelfde geldt voor de dienstverlening vanuit de diverse overheden.
Ik ben niet vies van dienstbetoon en mensen proberen verder te helpen met simpele aangelegenheden en/of adviezen. Daarom ben ik meer dan veertig jaar geleden in de politiek gestapt, toen hoorde dat erbij.
Ik stel vast dat heel wat van mijn collega’s dat niet (meer) doen.
Sorry, maar dat is verkeerd.
Er is de groep, die nog steeds niet vertrouwd is met automatisering en/of de sociale media, maar zelfs bij die personen en/of families waar dat geen probleem meer is, merk ik vaak dat ze hulp nodig hebben om aan te geven waar ze wat kunnen vinden. En neen, ik voel mij niet te goed om daar tijd in te steken. 
Bij de dienstverlening vanuit de overheid moet er opnieuw meer ingezet worden op het menselijk contact: zitdagen, rechtstreeks kunnen bellen met de betrokken (vriendelijke) ambtenaren, werken met afspraken, maar evenzeer met vaste openingsuren, geen callcenters, etc. en corona is (voorlopig?) voorbij, dus moeten we alle maatregelen voor minder menselijk contact, die toen moesten genomen worden, terugschroeven.

Waarom er vijftigers onder ‘de afhakers’ zitten? Volgens mij omdat personen zich steeds vroeger afgeschreven voelen in de samenleving en in de politiek is dat niet anders.
We moeten ervoor zorgen dat de verkiezingslijsten en de verkozen politici een echte afspiegeling zijn van de leeftijdspiramide van de bevolking.(3)

De nationale en de Vlaamse politiek moeten het gaan doen met minder mandaten. En de politiek moet zichzelf opleggen om het meer in begrijpbare taal uit te leggen aan de burger.

Er is de pers.
Zelf al zou de politiek bepaalde stappen zetten, dan zal de pers mee moeten meewerken. Ook de media heeft bepaalde verantwoordelijkheden in een democratie hoe de politiek naar de bevolking overgebracht wordt. 

Dit zijn maar enkele korte reacties, die trouwens niet nieuw zijn, u kan ze terugvinden in heel wat teksten van mij op mijn sociale media of elders. Maar ik denk daarover na en ben daarmee bezig: hoe kunnen we het democratisch systeem verbeteren?
Ik ben ‘onderdeel’ van de politiek, maar dat mag mij niet beletten om zelf analyses en/of beschouwingen over te maken.

Nog dit: ik kan niet meer doen dan ik nu al doe - mijn Vlaamse en gemeentelijke dossiers, de algemene politiek volgen, dienstbetoon, actieve aanwezigheidspolitiek, actief in het verenigingsleven, etc. - ,sorry mensen.
Ik heb soms de indruk dat ik een circus actief ben om zoveel mogelijk bordjes in de lucht draaiende te houden.

Dat geldt des te meer sedert Conner Rousseau als Vooruit-voorzitter beslist heeft om de persoonlijke medewerkers van de parlementairen in te schakelen in de algemene fractie- en partijwerking.
Als ‘goeie soldaat’ heb ik mij daar uiteraard bij neergelegd.”
___