Deze Senaat moet NU afgeschaft worden

“In het kader van de federale regeringsonderhandelingen, komt het al dan niet verder bestaan van de Senaat weer aan bod.(1)
Voor mij is het duidelijk: deze Senaat moet NU afgeschaft worden”, zegt Ludwig Vandenhove.
“Ik heb dat al vaak gezegd en herhaald.

Ik kan er concreet over meespreken.
Ik ben zowel rechtstreeks verkozen senator geweest toen de Senaat nog de volle bevoegdheid had om alle wetsvoorstellen en -ontwerpen te stemmen (het zogeheten tweekamerstelsel), als recent gemeenschapssenator.
Er is een hemelsbreed verschil.

De huidige Senaat is gewoon een praatbarak, waar hoofdzakelijk resoluties worden gestemd waar nooit of nauwelijks nog iets mee zal gebeuren. Dus afschaffen.

Dat er een ontmoetingsplaats moet komen waar gemeenschappen en gewesten met elkaar kunnen overleggen over essentiële maatschappelijke thema’s ben ik het volmondig eens. Maar dat doet de huidige Senaat ook niet.
Ik denk dat het beter en gemakkelijker zal zijn om over zulk overleg te praten als de Senaat er niet meer is.
Voor alle duidelijkheid: in mijn visie kan het enkel gaan om rechtstreeks verkozenen voor gemeenschappen en gewesten, die dit onbezoldigd doen. Ze hebben immers al een parlementaire wedde.

Het personeel van de Senaat? Dezelfde regeling uitwerken voor als er een organisatie stopt en/of een bedrijf sluit. En vooral die personen voorkeur geven als er aanwervingen moeten gebeuren in de Kamer van Volksvertegenwoordigers en/of in één van de gemeenschaps- of gewestparlementen. Kortom, een werfreserve aanleggen.

Het gebouw? Waarom heeft elke gemeenschap en gewest ondertussen aparte gebouwen voor de deelstaatparlementen? Louter en alleen voor het eigen imago. 
Het probleem van teveel gebouwen is toen gecreëerd, niet nu. Maar dat zal natuurlijk niemand toegeven.
Welke plaats is symbolisch het beste om gemeenschappen en gewesten beter te laten samenwerken dan Brussel en alle gebouwen in en rond de huidige Kamer van Volksvertegenwoordigers en Senaat?
We spreken niet voor niets van het Paleis der Natie.

En dan nog opnieuw dubbelmandaten: én federaal verkozen, én regionaal, maar slechts éénmaal betaald.
Alleszins zeker voor een bepaald gedeelte van de verkozenen.
Dat is de beste manier voor (informeel) overleg tussen gemeenschappen en gewesten.

Misschien is mijn oplossing ‘te simpel’ voor de Wetstraat.
Ik heb er lang genoeg rondgelopen om te weten dat ‘gezond verstand’ er niet echt gewaardeerd wordt. Sorry, ik heb er in al die jaren ook maar weinig kunnen aan veranderen.”
___

Tags: