Nieuw pachtdecreet: het vervolg

“Het nieuwe pachtdecreet, dat de Vlaamse N-VA-cd&v-Open Vld-meerderheid nog op een drafje wou/wil afhandelen voor het reces, is er nog niet”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

“Het was een goede zet van mij om een hoorzitting af te dwingen”, aldus Ludwig Vandenhove.
“Zij is positief verlopen en dat kan enkel maar leiden tot een verbetering van de teksten.
Tijdens die hoorzitting op woensdag 14 juni 2023 was er heel wat kritiek van de diverse betrokken organisaties.
Wijst dat op een (goed of slecht) compromis?

De Vlaamse meerderheidspartijen zullen nu zelf een aantal amendementen indienen op het oorspronkelijke  voorstel van decreet.
Dat gebeurt aanvullend op de amendementen, die ze sowieso al zullen inbrengen na de opmerkingen van de Raad van State op de basisteksten.
Zij doen dat zelf, zonder betrokkenheid van ons als oppositie.
Als VOORUIT zullen wij elk amendement op zich beoordelen.

Wat de algemene analyse betreft, blijven wij als VOORUIT zeer kritisch ten opzichte van het voorliggende document.

Ik deed een tussenkomst tijdens de Commissie Landbouw, Visserij en Plattelandsbeleid van het Vlaams parlement op woensdag 21 juni 2023.

Er zitten ongetwijfeld goede elementen in het oorspronkelijke ontwerp, maar voor ons als VOORUIT is het te weinig. Zo is er geen aanzet tot een ander landbouwbeleid, het gaat zelfs niet in die richting.
In feite zou er eerst een echt debat over de toekomst van de landbouw moeten komen en zou een nieuw pachtdecreet daar moeten in passen. Maar daar is geen sprake van, het is als het ware de kar voor het paard spannen.

Wat voor ons als VOORUIT een fundamentele bemerking blijft, is dat het principe van de absolute teeltvrijheid overeind blijft.
In feite gaat dat diametraal in tegen het gegeven dat er meer rekening zou moeten gehouden worden met de omgeving, het leefmilieu en het klimaat.

Er zijn nog een aantal punctuele onduidelijkheden in de tekst.

In hoeverre is/wordt het pachtdecreet afgestemd op het natuurdecreet?

Er wordt vermeld “dat de pachter onder zijn bevoorrechte familieleden een opvolger kan aanwijzen, die jonger is dan 40 jaar”.
Is dat niet te onduidelijk? Komt ook een minderjarig of zelfs een nog jonger kind hiervoor in aanmerking?

“Opzeg kan alleen wanneer het over “minder geschikte” landbouwgronden gaat.”
Wat zijn “minder geschikte” landbouwgronden? Kan dat juridisch sluitend gemaakt worden?

Er wordt gesproken over ‘een consequentietoets’, ‘een rechtszekerheidstoets’ voor de gemeenten: zij moeten hun eigen beslissingen respecteren.
Wat wordt hiermee bedoeld? Dat is toch juridisch niet hard te maken. Zal Vlaanderen dat principe dan ook op zichzelf toepassen?
Wat denken de gemeenten en de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) hiervan?
Raar: toen ik vragen stelde zowel aan viceminister-president van de Vlaamse Regering en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Bestuurszaken, Inburgering en Gelijke Kansen Bart Somers (Open Vld), als aan Vlaams minister van Economie, Innovatie, Werk, Sociale Economie en Landbouw Jo Brouns (cd&v) over de studie van het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO) over het nuttig en kwalitatief inschakelen van gemeentelijke landbouwgronden voor de landbouw, was de autonomie van de gemeenten heilig.
Beide ministers hebben er blijkbaar geen problemen mee dat die gronden verkocht worden om gemeentekassen te spijzen. Maar in de geest van de nieuwe pachtwet wordt die autonomie als het ware ‘weggeblazen’.

Er wordt totaal geen werk gemaakt van omkaderende fiscale stimuli, terwijl dat in Wallonië wel gebeurt.
Wallonië maakt duidelijke andere beleidskeuzes en legt prioriteiten.

Zal de nieuwe pachtwet nog voor het parlementair verlof gestemd worden?
Ik vraag mij af waarom dat nu ineens zo dringend is.”