“Ik hoop dat ‘de moeder van alle verkiezingen’ over de echte problemen van de mensen zullen gaan.”, zegt Ludwig Vandenhove als voorzitter van Bplus.

Hieronder vindt u het voorwoord dat hij hierover schrijft in het lentenummer van B Flash, het trimestrieel informatieblad van Bplus.

Beste lezer

De moeder van alle verkiezingen (Europese, federale en regionale verkiezingen) is nog meer dan een jaar af, maar de laatste weken heb ik de indruk dat de campagne al volop op gang is gekomen. En zoals het er nu naar uitziet, zullen deze verkiezingen, ondanks de internationale  economische en sociale crisis, voor een groot stuk, misschien zelfs overwegend, opnieuw een communautaire agenda hebben.
Als het van de N-VA afhangt, is dit zeker het geval.

De verklaringen van Geert Bourgeois dat de N-VA hoopt ‘incontournable’ te zijn bij de vorming van een federale regering en dat zij dan eenzijdig, zonder overleg,  de onafhankelijkheid van België zullen uitroepen, heeft het spel op de wagen gebracht (1). Ook al heeft Geert Bourgeois zijn stelling, wellicht onder druk van de partijtop, achteraf wat genuanceerd, iedereen moet  weten dat dit de ware bedoeling is van de N-VA.
In die zin is het goed dat het nog eens zo duidelijk gesteld is, zodat er geen misverstand meer kan over bestaan.

Over de 6^de staatshervorming heeft Bplus al voldoende analyses gemaakt (‘waakzaam blijven’).
Onze visie is  dat deze eerst op het terrein geïmplementeerd moet worden vooraleer er nog verder kan gedacht worden aan een  volgende fase tenzij dan de invoering van een federale kieskring.
Indien bij de uitrol van deze 6^de fase blijkt dat er op het terrein praktische problemen opduiken, zeker voor wat betreft het efficiënt bestuur voor de burger, moet er bijgestuurd worden.

En zo is er de laatste weken ook opnieuw eens (!?) over Brussel gesproken. Het lijkt wel dat zowel Wallonië, als Vlaanderen Brussel ineens opnieuw als (toekomstige) hoofdstad ontdekt hebben.
De Brusselaars zelf denken er anders over: als België ooit zou worden opgesplitst, zou bijna 7 op de 10 opteren voor Brusselse onafhankelijkheid (2). 

Maar het blijft bij verklaringen,  over de echte problemen (armoede, criminaliteit,  sociaal, verdere samenwerking tussen de Brusselse gemeenten en steden, etc.) wordt er weinig echt gedebatteerd.

Zeker voor Vlaanderen gaan de voorstellen, die momenteel voorliggen voor de ‘interne Brusselse staatshervorming’, niet ver genoeg (3).
Brussel zou efficiënter, maar toch dicht genoeg bij de burger moeten bestuurd worden.
Wat mij betreft, kan dit zeker met heel wat minder structuren.

Maar wie is bezig met de echte problemen in Brussel? Neem nu de recente studie van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), waaruit blijkt dat er een steeds grotere groep jongeren is, die slecht Nederlands en Engels spreekt (4).
Wie, in het Noorden en in het Zuiden van dit land, pretendeert Brussel niet te willen loslaten, lost nu eerst en vooral dit uiterst acute probleem op (5).

Ik heb de indruk dat daar  niemand echt mee bezig is, wel met (machts)spelletjes, zoals de verklaringen van het Vlaams netwerk van ondernemingen (VOKA) dat ze hun werking rond het Brusselse en het hinterland willen versterken en Didier Reynders (MR), die hoopt in Brussel de macht te kunnen overnemen van de PS (6).

Beseft de N-VA niet, met constant het verder functioneren van België in vraag te stellen, dat dit het imago van ons land niet ten goede komt in het buitenland met alle economische en financiële gevolgen van dien? Of beseffen ze dit precies wel en willen ze met  hun doorgedreven negatieve houding dit juist bewerkstelligen?
Ik denk het laatste.

“Verwar Vlaamse identiteit niet met isolement.”, zegt operadirecteur Gerard Mortier in een interview met ‘De Standaard’ op vrijdag 22 maart 2013.
Ik kan het niet beter zeggen.
“En nog ‘het bekrompene, kleingeestige, kleinzielige benepene en kneuterige waar Vlaanderen zo makkelijk naar neigt.” (6)

Politieke partijen moeten naar de kiezer gaan met duidelijke programma’s, zodat de burgers hun stem zo bewust mogelijk kunnen uitbrengen. Bovendien moeten ze vooral met de echte problemen van de vrouw/man in de straat bezig zijn. En met het toenemend aantal bedrijfssluitingen, is dit vooral een bekommernis om werk en het inkomen.

Maar ook andere organisaties moeten blijven waarschuwen voor de gevolgen voor het verder bestaan van België als sommige politieke partijen het voor het zeggen zouden krijgen.
Dit geldt ook voor B Plus.

Ludwig Vandenhove
voorzitter Bplus
gedeputeerde provincie Limburg

maandag 25 maart 2013  

1. ‘Zonder definitief akkoord, geen federale regering', De Standaard, 16 maart 2013 
2. ‘Brusselaars liever onafhankelijk als België barst’, De Morgen, 23 maart 2013, p.1
3. ‘’Hervorminkje’ van Brussel staat op de sporen’, De Morgen, 21 maart 2013, p.7
4. ‘Brusselse gezinnen vaker meertalig’, De Morgen, 21 maart 2013, p.3
5. ‘Kosmopolitisch Brussel’, ‘Standpunt’ door Bart Eeckhout, De Morgen, 21 maart 2013, p.2
6. ‘Reynders charmeert, maar overtuigt niet’, De Standaard, 22 maart 2013, p.11
7. ‘Verwar Vlaamse identiteit niet met isolement’, de Standaard, 22 maart 2013, D5

Zie onder andere ‘Een relatief rustig jaar …’ van 14 januari 2013 op deze website.