'Oude krokodillen'

"De meeste politieke partijen grijpen terug naar 'oude krokodillen' op de lijsten voor de diverse verkiezingen, die dit jaar plaatsvinden.(1) Ik vind dat geen slechte zaak", zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

"Verkiezingen zijn het hoogtepunt van onze democratie. Dan is het ook maar normaal dat alle leeftijdscategorieën er kunnen aan deelnemen.
Verkiezingslijsten moeten bij uitstek een afspiegeling van de samenleving zijn, dat is echte democratie.

Personen blijven gelukkig langer gezonder en langer leven. Bijgevolg is het logisch dat zij vertegenwoordigd zijn op de lijsten.

De samenleving moet meer aandacht hebben voor senioren.
Uiteindelijk hebben zij (mee) gezorgd voor de huidige welvaart en het huidig welzijn. Nochtans is vaak het omgekeerde waar en is er (te) weinig respect. Ik merk dat spijtig genoeg ook in de politiek.
Eén van de oplossingen is dat ouderen op de diverse politieke niveaus meer zouden vertegenwoordigd zijn om voor henzelf op te komen. Want dat is een algemeen gegeven in onze democratie: enkel naar groepen, die opkomen voor hun belangen, wordt geluisterd. 

Als er gepraat wordt over ouderen, beperkt het zich meestal tot opvang, nog meer, tot de problematiek van de woonzorgcentra. Maar er zijn gelukkig nog veel meer ouderen, die thuis wonen. 
Zij maken integraal deel uit van onze maatschappij en er zou in alle beleidsdomeinen rekening moeten gehouden worden met hen. 
Inkomen, huisvesting, armoede, mobiliteit, openbaar vervoer, vrije tijd, levenslang leren, gezondheid, etc. Kortom, alle problemen en thema's, waar iedereen mee te maken krijgt. 
Er wordt veel gepraat over de senioren, te weinig met de senioren.
Waarom zou er geen werk gemaakt worden van een soort 'ouderentoets' bij politieke beslissingen?

Ouderen hebben rechten, net zoals alle leeftijdscategorieën, en die moeten maximaal gegarandeerd worden. Daarom blijf ik pleiten voor een Ouderenrechtencommissaris naar het voorbeeld van een Kinderrechtencommissaris.(2)

'Oude krokodillen' hebben ervaring in het leven en in de politiek.
Zij komen uit een periode dat er nog echt compromissen in de politiek konden gemaakt worden.
Jongeren kunnen heel wat van hen leren, de vraag is natuurlijk of veel jongeren dat willen.
Velen willen dat niet geloven, maar politiek heeft een eigen aanpak, een eigen benadering, eigen regels. En dat verandert niet, dat kan ik zelf merken tijdens mijn ook al lange loopbaan.
Ik stel vast dat zelfs ik bij de benadering van bepaalde dossiers soms nog goede raad kan gebruiken van de vorige generatie politici.

Veel politici van nu zien politiek als een job, als werk, (veel) te weinig als roeping.
Nog een voordeel van de oudere generatie. Ik zie het immers als een nadeel dat veel collega's zich niet meer levenslang in de politiek willen 'smijten'.

Ja, ik ben dus voor oudere politici op de lijsten.
Pas wanneer een aantal onder hen effectief verkozen zal worden, zal er opnieuw meer naar hen geluisterd worden.
Organisaties, die senioren verdedigen zijn een goede zaak, ouderen, die zelf hun stem kunnen laten horen, zijn belangrijker.

Ouderen, ook 'oude krokodillen', verdienen respect van de maatschappij.(3) Zij hebben die maatschappij grotendeels gemaakt.

Politieke partijen dienen dan wel consequent te zijn en niet enkel ouderen op de lijsten zetten om louter stemmen te halen. Neen, zij moeten de kans krijgen om ernstig aan de besluitvormingsprocessen deel te nemen.

Wat mijzelf betreft? 
Ik zal de partij blijven helpen zolang ze denken mij nodig te hebben.
Ik ben nu lijstduwer voor de Vlaamse verkiezingen op zondag 9 juni 2024 en zal er alles aan doen om zoveel mogelijk stemmen binnen te halen voor VOORUIT.
Mocht ik nog verkozen worden? Dan zal ik mij na een bepaalde tijd laten opvolgen door een jongere." 

___

Tags: