In heel mijn politieke carrière en zeker in mijn inmiddels 13-jarige periode als burgemeester van de stad Sint-Truiden heb ik altijd getracht dossiers op te lossen waarvan ik dacht en denk dat ze goed zijn voor de burgers en voor de mensen zonder te kijken naar wie ze ingediend heeft.

Vandaag, na de intrede van de CD&V in het college van burgemeester en schepenen in Sint-Truiden sedert 1 januari 2007 en zeker na de verkiezingsoverwinning van CD&V/N-VA op 10 juni 2007 en de toetreding tot de federale regering, stel ik vast dat instellingen uit de katholieke zuil ineens veel meer interesse hebben in CD&V-politici en vooral wat zij denken van bepaalde projecten, ook al gaat dit vaak ten koste van de dossiers zelf.

Hoe naïef ben ik geweest om te denken dat dossiers (altijd) boven verzuiling gaan?
Als mens ben ik enorm ontgoocheld door die vaststelling!

"Le nouveau CD&V est arrivé?!"