Op maandag 2 januari 2017 vond de traditionele nieuwjaarsreceptie plaats in Hangar 58, Herkenrodeplein 5 in Bokrijk (Genk).

Gedeputeerde van Personeel Ludwig Vandenhove hield de gelegenheidstoespraak.

U vindt ze hieronder.

Mevrouw de griffier
Beste personeelsleden
Collega’s gedeputeerden

De allerbeste wensen voor u, uw ganse familie en allen, die u dierbaar zijn voor 2017 namens de gouverneur, de collega’s-gedeputeerden en mijzelf.
Voor alles een goede gezondheid.

Wij hopen allemaal dat 2017 een beter jaar zal worden als 2016. Maar of dit zo zal zijn, zullen we moeten afwachten.
Meer dan ooit is de toekomst van de wereld rondom ons onzeker.
Er is het terrorisme, de internationale onzekerheid na de verkiezing van Donald Trump als president van de Verenigde Staten, de toenemende onverdraagzaamheid en het stijgend racisme, het populisme in de politiek, de toenemende armoedekloof en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.

Ondanks die negatieve vooruitzichten, leven wij  in Vlaanderen hoe dan ook op één van de beste plaatsen ter wereld.
Wij hebben zelfs geld genoeg, als het eerlijk(er) verdeeld zou zijn en als we dat echt (allemaal) zouden willen, om de (echte) armoede bij ons volledig te bannen.

Beste vrienden

2016 heeft wat meer duidelijkheid gebracht voor jullie personeelseden van de provincies na meer dan 2 jaar onzekerheid. En duidelijkheid, ook al is het negatief, is nog altijd beter dan onzekerheid.
Ik hoop dat er nu rust komt en dat de Vlaamse regering na de verkiezingen van 2019 niet opnieuw met plannen komt om de provincies verder af te slanken.
Hopen, maar zeker kunnen we er niet van zijn. Bovendien hoop ik dat er gestopt wordt met in de praktijk te ‘knabbelen’ aan onze bevoegdheden, zelfs grondgebonden aangelegenheden.
In een toenemend aantal dossiers wordt gewoon met de provincies geen rekening meer gehouden.
We zouden er moeten in slagen om de democratische partijen in Vlaanderen hier duidelijke standpunten te laten over innemen.
Overtuig de politici, die u persoonlijk kent en/of regelmatig tegenkomt.

Als Limburgs politiek verkozene word ik, net zoals mijn collega’s-gedeputeerden, geacht de provinciale belangen te verdedigen.
Het is mijn vaste overtuiging dat wij in Limburg een bovengemeentelijke structuur blijven nodig hebben, willen we in België en Vlaanderen politiek nog iets blijven betekenen.
Als sommige politieke partijen de term provincie niet meer willen horen, moeten we kortweg spreken over Limburg of naar het voorstel van gouverneur Herman Reynders over stad Limburg.
Burgers zijn niet geïnteresseerd in (interne) staatshervormingen, wel in een goede dienstverlening tegen een zo laag mogelijke kostprijs, begrijp zo weinig mogelijk belastingen betalen.
Dat is de uitdaging voor ons allemaal, ambtenaren en politici samen. 

Nog even samenvatten: de grondgebonden aangelegenheden blijven bij de provincies, de persoonsgebonden en culturele materies gaan weg naar Vlaanderen en/of naar de gemeenten vanaf 1 januari 2018.
Sinds deze zomer is de onduidelijkheid over de zogeheten grijze zones opgelost.
Er is een draaiboek met een timing opgesteld en we weten inmiddels hoeveel geld Vlaanderen ons zal afnemen en hoeveel we dus overhouden om nog te doen wat we mogen blijven doen.

In oktober 2016 hebben we aan Vlaanderen een inventaris moeten bezorgen van alle personeelsleden, die naar een andere werkgever zullen overgaan.

Zoals de zaken er nu voorstaan, gaat het om 190 collega’s:
-36 medewerkers van het Provinciaal Gallo-Romeins Museum (PGRM) gaan naar de stad Tongeren;
-72 medewerkers van de Provinciale Bibliotheek (PBL) gaan naar de stad Hasselt;
-21 medewerkers van Z33 gaan naar een Vlaamse vzw;
-61 medewerkers van Cultuur, Jeugd en Sport en Welzijn gaan naar de Vlaamse overheid.

We merken dat er vooral drie vragen leven bij jullie, die betrokken zijn.

1.Wat gaat mijn standplaats zijn?
Blijf ik in Limburg of moet ik naar Brussel?

2. Wat gaat mijn taakinhoud zijn?

3. Wat gebeurt er met mijn statuut?

De laatste vraag is in principe het meest simpel te beantwoorden.
In het desbetreffende decreet staat dat iedereen haar/ zijn statuut, graad, wedde en anciënniteit behoudt. Maar er zullen wel nog wat knelpunten opgelost moeten worden. Zo weten we nog niet hoe Vlaanderen de tweede pensioenpijler voor het contractueel personeel gaat organiseren.

De tweede vraag: wat de taakinhoud betreft,  kunnen wij geen garanties geven.
Vanaf het moment dat iemand niet meer bij de provincie in dienst is,  zijn wij niet meer bevoegd.
Een nieuwe werkgever kan eventueel wijzigingen doorvoeren aan de taakomschrijving.
In de loop van de besprekingen over de overnames zullen we vanuit de provincie maximaal  proberen ervoor te zorgen dat iedereen een taak zal krijgen, die haar of hem goed past. Maar het laatste woord hierover ligt uiteindelijk bij de nieuwe werkgever, Vlaanderen of de betrokken gemeente.

De eerste vraag, over de standplaats, zal geen probleem zijn voor  de instellingen, die we moeten  afstaan.
Het Gallo-Romeins Museum blijft in Tongeren, de PBL en Z33 blijven in Hasselt.

Voor de inhoudelijke medewerkers van Welzijn ziet het er vandaag naar uit dat ze niet naar Brussel moeten, maar in Limburg kunnen blijven werken.
Voor de administratieve medewerkers van Welzijn is er nog geen duidelijkheid.

Voor de mensen van Cultuur moeten de besprekingen nog starten, maar is het risico veel groter dat ze eventueel bij de Vlaamse cultuurdiensten in Brussel zullen ingeschakeld worden.

Beste vrienden

De deputatie heeft er alle begrip voor dat Limburgers, die jarenlang in de eigen provincie hebben gewerkt, er niet staan voor te springen om dagelijks naar Brussel te moeten pendelen en/of  urenlang in de file te gaan staan.  Daarom proberen we onze vacatures zoveel als mogelijk intern in te vullen zodat we nog een aantal kansen kunnen bieden aan diegenen, die bij de provincie willen blijven.
Dat doen we al sedert 2014 en dat zullen we in 2017 blijven doen, daarin zijn we als deputatie vooruitziend geweest in jullie belang.  Dus aan alle betrokkenen: volg de aankondigingen op intranet.
Binnen een paar dagen zullen weer enkele vacatures voor administratief personeel worden opgenomen.  Maar ik wil u ook vragen, in uw eigenbelang, om niet té selectief te zijn.
De eerste voorwaarde is natuurlijk dat het gaat om een job, die u ligt, die je graag wilt doen. Als dat het geval is, stel u dan kandidaat,  ook al  gaat het om een andere standplaats dan het provinciehuis. Het aantal mogelijkheden is immers niet zó groot. Bovendien is het alternatief Brussel.

In de loop van 2017 zullen nog kansen komen onder andere in de PBL, in het PLOT in Zwartberg, in Bokrijk… .
Dat is misschien allemaal iets verder van uw deur als het provinciehuis, maar het zal zeker beter zijn dan dagelijks naar Brussel te moeten gaan. Dus wacht niet te lang af, maar grijp de kansen die er zijn.

Kortom, wij zullen er alles aan doen om zoveel mogelijk personeelsleden te ‘redden’.
Voor diegenen waar dat uiteindelijk niet voor lukt, weet dat de huidige Vlaamse regering hiervoor verantwoordelijk is, niet de deputatie.

Telkens als wij over informatie beschikken, zullen we niet nalaten deze onmiddellijk aan de betrokken personeelsleden te bezorgen.
In deze tijden van transitie is overleg nog belangrijker als anders voor ons. Dat is bijvoorbeeld de reden waarom het overleg met de vakbonden al een hele periode in principe maandelijks in plaats van tweemaandelijks doorgaat.

Door de interne staatshervorming zullen er ook (meer) federale en Vlaamse diensten in het provinciegebouw komen te zitten. Dit betekent bijgevolg minder plaats voor ons. Maar geen paniek: er is nog plaats genoeg.
Vlak voor nieuwjaar hebben we het eerste elektronisch, Limburgs anders en samen (eLias)-kantoor officieel in gebruik genomen.
Het eLias-project verloopt in overleg met geïnteresseerde en betrokken personeelseden en er wordt volgens de wettelijke bepalingen telkens teruggekoppeld met de vakbonden.
Voor alle duidelijkheid: het betreft hier een operatie, die we nu versneld hebben doorgevoerd omwille van die verplichte verhuizingen(en), maar het betekent geenszins een voorafname op onze plannen om ook het werk bij ons (nog) meer werkzaam te maken.
Hierbij zullen we als beleid overleg en debatten met de representatieve vakorganisaties over werkorganisatie, tijdregistratie, telewerken en organisatiecultuur niet uit de weg gaan.

Vanaf  2 september 2016 heeft Vlaanderen de regeling voor loopbaanonderbreking ingrijpend gewijzigd, lees of begrijp erop bespaard.
Door die maatregel hebben nog heel wat personeelsleden beslist om vanaf augustus of september gebruik te maken van de oude regeling. Daardoor werkt 32% van onze medewerkers op dit moment deeltijds.
Als deputatie werken we aan een voorstel om de gevolgen voor de dienstverlening hiervan zoveel mogelijk te beperken. 

Beste vrienden

Nu we weten wat we nog mogen doen als provincie Limburg zullen we zo snel mogelijk een nieuw, actueel organigram uittekenen.
We voorzien de afronding ervan voor het groot verlof.
We willen hierbij maximale kansen geven aan jullie personeelsleden, die de komende jaren de provincie Limburg (nog) verder of beter sterker op de kaart moeten proberen te zetten.

U hebt wellicht via de media vernomen dat de Universiteit Gent als gevolg van grensoverschrijdend seksueel gedrag gesprekken tussen twee mensen zo min mogelijk wil laten plaatsvinden in afgesloten ruimten.
Om de absurditeit van dit soort voorstellen en vooral de absurde commentaar erover te benadrukken, stel ik het omgekeerde voor: gesprekken tussen twee personen, zonder discriminatie van geaardheid, kunnen best achter gesloten deuren plaatsvinden! Dus dames, die bij mij nog langskomen op kantoor, alle deuren dicht!  

Bedankt voor uw aandacht en ik wens jullie allemaal een prettige nieuwjaarsreceptie.