Wat is dat toch met die bejaardensector?

‘Alleen, vastgebonden in de zetel en besmet met corona’ (1): zorginstelling wordt gesloten door de Federale Gerechtelijke Politie (FGP).
‘Klachten tegen duurste rusthuis van Limburg’ (2).

Het zijn maar twee titels uit de media van de voorbije dagen”, zegt  Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.
Is het toeval dat het over commerciële instellingen in de bejaardensector gaat? Neen, wat mij betreft niet.

Het sterkt mij in de overtuiging dat er echt iets moet gedaan worden aan de commerciële woonzorgcentra.
Waarom heeft Vlaanderen eigenlijk die commerciële sector toegelaten om zo belangrijk te worden in de welzijnssector in het algemeen en de bejaardensector in het bijzonder?
Ik blijf bij mijn stelling: private bedrijven, die als hoofddoelstelling hebben zoveel mogelijk winst te maken, horen niet thuis in de verzorgingssector.

Vlaanderen moet werken aan een uitfasering van die commerciële bedrijven.
De controle en de handhaving moeten opgedreven worden: kwantitatief, maar evenzeer kwalitatief. Er moet ook gecontroleerd worden op de prijzen en de financiële constructies, die achter die louter private bedrijven zitten.
Waarom voert Vlaanderen geen maximumfactuur in binnen alle woonzorgcentra?

Openbare woonzorgcentra staan heel dicht bij de burger, omdat ze op de een of andere manier een relatie hebben met de lokale politiek. Dat geldt ook voor de instellingen uit de non-profitsector, zij het in mindere mate.
Samengevat: de spontane controle op de openbare sector en de non-profitsector is groter.

Waar wacht Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid, Gezin en Armoedebestrijding Wouter Beke op om een plan uit te werken?”

  • Foto: Shutterstock.com.