Dit is de titel van een bijdrage van de hand van burgemeester Ludwig Vandenhove in het driemaandelijkse publicatie ‘Orde van de Dag’ met als thema ‘Justitie en politie: under control?’ van uitgeverij Kluwer, aflevering 55, september 2011.

Op basis van een locomotieftekst ‘Controle op politie en justitie: een lappendeken met weinig samenhang’ van Kristel Beyens (hoofddocent aan de Vakgroep Criminologie van de Vrije Universiteit Brussel), Antoinette Verhage (doctor-assistente bij de Vakgroep Strafrecht en Criminologie van Universitet Gent) en Paul Ponsaers (gewoon hoogleraar aan de Vakgroep Strafrecht en Criminologie van Universiteit Gent) hebben de andere auteurs hun commentaren neergeschreven, dus ook Ludwig Vandenhove.

Hieronder vindt u de conclusie van het artikel.

Een problematische afhandeling van klachten van burgers

Problematisch is misschien een te zwaar woord, maar ik ben het ermee eens dat een evaluatie, al dan niet gevolgd door een aanpassing of bijsturing, van de diverse organen aan de orde is. Het is trouwens bij uitstek de rol van het parlement als wetgevende macht om deze instanties permanent te evalueren en al dan niet wijzigingen door te voeren. Democratische controle, goede communicatie en informatie, laagdrempeligheid en transparantie naar de burger zijn voor mij uitgangspunten voor het functioneren van deze instellingen. Principieel heb ik geen probleem om alle klachten van burgers van deze instanties centraal op te slaan in één databestand, op voorwaarde dat de toegang tot de gegevens maximaal beperkt wordt en dat de privacy gegarandeerd wordt. Een betere oplossing vind ik aparte databanken per instantie, waarbij er een protocol afgesloten wordt onder welke omstandigheden bepaalde gegevens kunnen/moeten worden uitgewisseld.

Onbeantwoorde vragen ...

Enerzijds heeft de individuele burger, die terechte klachten heeft over politie en justitie, het op zijn zachtst uitgedrukt niet gemakkelijk om haar/zijn weg te vinden. Ik heb geprobeerd in deze tekst enkele beperkte voorstellen van vereenvoudiging te doen. Een parlementair debat met een evaluatie en eventuele bijsturing zou niets te vroeg komen.

Anderzijds voelen burgers zich steeds sneller misnoegd, zeker over politie en justitie, en vinden ze al te snel dat zij in hun recht zijn en ‘de anderen’ verkeerd zijn. Dat is nu eenmaal een gevolg van de steeds meer individualistische instelling in onze samenleving.

De grote uitdaging bestaat erin hier een democratisch evenwicht te vinden.

Meer informatie in verband met deze bijdrage vindt u op de website www.kluwer.be.