De éénzijdige stemming door de parlementsleden van de Vlaamse partijen in de kamercommissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) op woensdag 7 november 2007 is ongetwijfeld een historisch moment. Het is immers de eerste keer in de Belgische geschiedenis dat de taalgroepen in zo’n belangrijk dossier lijnrecht tegenover elkaar staan en ook zo stemmen.

Hopelijk keert nu het (gezond) verstand weer en wordt dit historisch moment minder historisch naarmate de tijd vordert!

Ik heb een zeer dubbelzinnig gevoel bij deze gang van zaken en bij het stemmen van mijn partij, de sp.a, en van mijzelf bij deze splitsing.
Enerzijds ben ik blij omdat wij als partij consequent gestemd hebben. Immers, deze splitsing stond ook al jaren in ons partijprogramma. Bovendien is het objectief gezien een logische beslissing, gezien de uitspraak van het Grondwettelijk Hof en het feit dat het om een relatief onbelangrijk dossier gaat. Strategisch kon de sp.a (wellicht) als oppositiepartij ook niet anders dan voor stemmen, gezien het politieke belang dat vooral CD&V en N-VA aan dit symbooldossier gegeven hebben. Getuige hiervan is onder andere mijn scherpe tussenkomst in de kamercommissievergadering voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt van woensdag 10 oktober 2007, hieronder goed weergeven door Mathy Moers, leerling van het 5e jaar van het Koninklijk Atheneum Sint-Truiden in een werkstukje over BHV.
Anderzijds is het dossier subjectief tot zo’n symbooldossier uitgegroeid (zoals het dossier Voeren in de jaren ’80), zowel langs Vlaamse, als langs Franstalige kant, dat deze stemming wel eens verregaande gevolgen zou kunnen hebben. En dat vind ik spijtig en dat boezemt mij zelfs een zekere angst in.
Het Belgisch model is er altijd één van consensus geweest en zonder geweld. Iedereen vindt dit misschien vanzelfsprekend, maar als we naar heel wat plaatsen in Europa en in de wereld kijken, dan is dat veel minder evident.

Is dit een relatief onbelangrijk dossier? Ja! (zie tekst 'Brussel-Halle-Vilvoorde: niet zo moeilijk!' op deze website)
Slechts heel weinig mensen, enkel de ingewijden, langs beide kanten van de taalgrens weten in feite waarover het gaat. Daarenboven is dit dossier, nog meer dan andere communautaire thema’s, uitgegroeid tot symbool, omdat een aantal partijen er dat van gemaakt hebben.
Langs Vlaamse kant N-VA met als kartelpartner CD&V, langs Franstalige kant FDF met als kartelpartner MR.
Verkiezingen en democratie betekenen enkel die beloftes maken aan de kiezer, die je effectief kunt waarmaken. Bovendien is politiek, zeker in België, compromissen sluiten (zie uitspraak ‘Niet te veel beloofd?’ op deze website).

De grote oorzaak dat er op dit moment nog geen regering is, heeft volgens mij dan ook te maken met het feit dat er voor de verkiezingen door sommige partijen precies veel te veel beloofd is en dat diezelfde partijen niet bereid zijn daarop ook maar iets toe te geven en er bijgevolg geen enkele vorm van compromisbereidheid is.
Deze partijen zijn vooral bekommerd om de behaalde verkiezingsuitslag en hoe ze die kunnen verzilveren, minder om de toekomst van dit land.
Ik vind het bijzonder pijnlijk, ook voor de toekomst van de democratie in Vlaanderen, dat Bart De Wever, die zijn verantwoordelijkheid als politicus nog nooit heeft opgenomen of zelfs nog nooit heeft moeten opnemen, nu politici langs beide kanten van de taalgrens oproept om hun verantwoordelijkheid op te nemen. Je moet maar durven!

CD&V en N-VA, die de kiezers beloofd hebben ten koste van alles het kiesarrondissement BHV te splitsen (en niet als onderdeel van een globaal en onderhandeld communautair akkoord), maken de Vlamingen in feite iets wijs. Met alle mogelijke procedureslagen (inroepen belangenconflict, alarmbelprocedure, etc.) gaat het eerder om een pyrrusoverwinning, maar wordt er wel (bijna) een crisis van het regime veroorzaakt.
Communautaire problemen los je in België op met overleg en via compromissen, niet via stemmingen of 'de wet van de sterkste'.
De onderhandelaars van oranje-blauw zijn er na meer dan 150 dagen nog niet in geslaagd om gezamenlijk met alle betrokken partijen langs de beide zijden van de taalgrens over het dossier BHV te onderhandelen, laat staan te praten over een compromis.
Of hoe Yves Leterme en kompanen het dossier BHV totaal 'mismeesterd' hebben!

Hoe moet het nu verder tussen Brusselaars, Walen en Vlamingen?
Ik hoop dat er in Brussel, Wallonië en Vlaanderen nog politici met voldoende gezond verstand zijn, die de echte problemen van de mensen laten voorgaan op symbooldossiers en die voldoende politieke verantwoordelijkheid aan de dag leggen om een nieuwe federale regering te vormen waarin de drie gewesten en de drie taalgemeenschappen zich kunnen terugvinden.
Het feit dat vertegenwoordigers van gewesten en taalgemeenschappen in België altijd met mekaar gepraat hebben en via discussie en overleg oplossingen gezocht hebben, heeft er precies voor gezorgd dat wij, in tegenstelling tot heel wat andere landen, geweld hebben kunnen vermijden. Ik hoop dat dit zo mag blijven, want in de huidige situatie is het voldoende dat de één of andere extremist of 'gek' iets onderneemt opdat heel ons model op de helling zou komen te staan.
In een wereld, die steeds OPENER wordt en in een Europa dat steeds GROTER wordt, is praten en samenwerken met andere landen en volkeren meer dan ooit aan de orde. Dan moet dit zeker toch ook kunnen tussen Brusselaars, Walen en Vlamingen. Of: 'Wat veraf kan, moet dichtbij toch ook kunnen!'.
Brusselaars, Walen en Vlamingen moeten mekaar opnieuw leren kennen, misschien zelfs leren 'ontdekken'. Hoe kan dit beter dan met mekaar te praten, met mekaar om te gaan.
In die zin zal ikzelf eerstdaags een initiatief nemen om zoveel mogelijk scholen, verenigingen, etc. in Brussel en Wallonië aan te schrijven en ze uit te nodigen om een bezoek aan Haspengouw en Sint-Truiden te brengen. Door dit soort initiatieven op het niveau van de mensen zelf, zullen we merken dat er veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt.
En dit is geen nostalgie of symboliek, maar in de huidige moeilijke omstandigheden een heel zakelijk voorstel.

U merkt het: echt gemengde gevoelens!
Mijzelf niets verwijtend omwille van de pro-stem (ook al omwille van de loyauteit aan de sp.a als 'trouwe partijsoldaat'), mijzelf wel verwijtend dat dit verregaande gevolgen kan hebben voor ons Belgisch samenlevingsmodel, ook al is dit niet de politieke verantwoordelijkheid van de sp.a en/of van mezelf.

De 5 minuten van
Ludwig Vandenhove/>?

Woensdag 10 oktober werden de werkzaamheden in de kamercommissie Binnenlandse Zaken rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde opgeschort.

Het kartel CD&V/N-VA had in gedachten om BHV actueel te houden en de discussie in deze commissie te rekken totdat er een akkoord was tussen de onderhandelaars over de vorming van een nieuwe regering.

Groot was dan ook de verwondering bij commissievoorzitter De Crem toen PS-kamerlid Yves Mayeus namens de Franstaligen opriep om een einde te maken aan dit ‘theaterstuk’ dat nu al weken wordt opgevoerd en meteen ook de aangekondigde sprekers terugtrok. Bijgevolg geen tussenkomsten meer wat betekende dat de Crem zijn timing niet meer klopte.

Kamerlid
Ludwig Vandenhove/> maakte gebruik van dit gegeven en confronteerde De Crem met zijn eigen oppositietaal. "Om Brussel-Halle-Vilvoorde op te lossen zijn maar 5 minuten politieke moed nodig" was de uitdrukking die De Crem meermaals had geuit in de verkiezingscampagne aan het adres van de paarse meerderheidspartijen.

Ludwig Vandenhove/>: "Nu zijn die 5 minuten er waar je voor de verkiezingen het zo vaak over hebt gehad, gebruik ze nu en kom je belofte na die je voor de verkiezingen zo hard beloofd hebt aan de kiezer!".

De Crem hing tegen de touwen omdat hij wist dat als hij zou laten stemmen, de onderhandelingen tussen oranje en blauw definitief gedaan waren.

“Miserie, miserie" klonk nog even tussendoor omdat De Crem zijn micro niet had uitgeschakeld.

Intussen blijft wel de vraag wiens 5 minuten dit nu waren: die van Vandenhove of van De Crem?

Mathy Moers                                                          5 Economie Talen (5-ET)