Politiek moet over inhoud gaan, niet over perceptie of tactische spelletjes.

Als politici zijn we precies verkozen om onze mening te geven over maatschappelijke gebeurtenissen.

Neem nu de nieuwjaarsboodschap van Koning Albert II, waarin hij verwijst naar de situatie in de jaren ’30 van de vorige eeuw en de kritiek op premier Elio Di Rupo dat hij deze tekst zo goedgekeurd heeft en openlijk zegt dat N-VA een gevaarlijke partij is.

Laat er geen misverstand over bestaan: ik deel de mening van de premier.

Voor mij is niet de duidelijke mening van Elio Di Rupo een probleem, wel dat de media erin geslaagd is bijna 14 dagen ‘het nieuws van de dag’ van te maken.

Zijn er dan geen echte problemen om over te berichten?

Enkele feiten van de laatste maanden/weken op een rijtje waarom ik denk dat Elio Di Rupo gelijk heeft.

Is iedereen vergeten hoeveel ex-Vlaams Blokkers (het is niet omdat ze hun naam hebben moeten veranderen dat de mandatarissen en bestuursleden anders geworden zijn) op de lijsten van N-VA prijkten bij de gemeenteraadsverkiezingen van zondag 14 oktober 2012?

Hoeveel hiervan zijn ondertussen schepen en/of gemeente - of Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW) - raadslid geworden?

De afkeer van N-VA voor alles wat links en Socialist is.

Het beste voorbeeld is de coalitievorming in de stad Antwerpen, maar ook op heel wat andere plaatsen heeft de N-VA, met steun van andere partijen, duidelijke keuzes gemaakt tegen sp.a. Wedden dat het in Denderleeuw ook zo zal aflopen?

Voor mij is dit wat eveneens gaat gebeuren na de Vlaamse verkiezingen van 2014 als de uitslag dat toelaat.

Als sp.a moeten we ons daar nu al bewust van zijn en in functie daarvan ageren.

Het nu formeel doorbreken van het cordon sanitaire in Denderleeuw door CD&V (wat denkt het ACW - de koepel van christelijke werknemersorganisaties - hierover?) en N-VA. En dan maar ontkennen.

Ik ben het eens met de politieke analisten dat dit al verschillende keren eerder gebeurd is bij aanduidingen in OCMW-raden, politieraden, intercommunales, etc.

Mijn houding is niet nieuw en ik heb mij altijd zo gedragen. Ik zal bijvoorbeeld nooit spontaan een Vlaams Belanger de hand schudden en heb publiekelijk gezegd na de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000, toen het Vlaams Blok voor het eerst in de gemeenteraad van Sint-Truiden kwam, dat ik mij burgemeester voelde van alle Truienaren behalve die voor het Vlaams Blok hadden gestemd.

Wat zich nu afspeelt ten aanzien van N-VA - duidelijk standpunt nemen of niet - is hetzelfde als toen met het Vlaams Blok.

Ik heb hier altijd openlijk mijn gedacht over gezegd en ben de confrontatie nooit uit de weg gegaan en ik zal dat nu ook niet doen met N-VA.

In diezelfde context wil ik u dit niet onthouden: de uitgeverij Concentra, die op hun nieuwjaarskaart onder andere een foto plaatst van Bart De Wever waarop hij op verkiezingsavond zondag 14 oktober 2012 zegevierend door de straten van Antwerpen wandelt.

Dan moeten ze mij over de objectiviteit van die media niets meer vertellen.

Dat is tijdverlies.

Politici, die in zulke fundamentele maatschappelijke debatten, niet meer voor hun mening durven uitkomen uit angst voor de media of de perceptie, moeten erbij durven stilstaan dat ze hun eigen bestaan en dus dat van de democratie in twijfel trekken.

Deze tekst staat ook op www.dewereldmorgen.be.

Zie onder andere de tekst ‘STEMMEN’ van maandag 22 oktober 2012 op deze website.