Het zijn de vakbonden niet, wel de zwaar betaalde managers

"Ik heb het over de problemen tussen Infrabel en de Nationale Maatschappij van de Belgische Spoorwegen (NMBS) over de geplande werken op de strategische Noord-Zuid as in Brussel" (1), zegt Vlaams parlementslid Ludwig Vandenhove.

Waarover gaat het?
Spoorwegbeheerder Infrabel wil dit najaar de sporen en wissels vernieuwen voor Brussel-Zuid, waardoor er 104 treinen per dag minder door Brussel kunnen sporen.
De NMBS is veel te laat ingelicht over de werken.

"Ongehoord, ik heb daar geen ander woord voor", aldus Ludwig Vandenhove.
"Het gaat hier over zwaar betaalde managers, die de belangen van de overheid en dus van de burgers zouden moeten dienen. Maar ze doen juist het tegenovergestelde. Immers, dat soort situaties is net koren op de molen voor diegenen, die ervan dromen het openbaar vervoer te privatiseren.
Ik vraag mij echt af ze het niet opzettelijk doen en of ze geen dubbele agenda hebben.
Die vrouwen/mannen zijn niet met de burger of de belastingsbetaler bezig, enkel met henzelf en hun carrière.
De politiek moet hier opnieuw meer vat op krijgen, zodat ze echt verantwoordelijk kunnen gesteld worden.
Nu duidt de politiek personen aan, die dik betaald worden en dan hun eigen zin doen.
Geef de bevoegde minister opnieuw meer eigen verantwoordelijkheden en reken haar/hem daarop af. Die afrekening gebeurt nu ook, maar in feite beslissen die zogeheten managers autonoom.

Die managers, net zoals de bestuurders van Infrabel en de NMBS, hebben (bijna) allemaal een politieke kleur, maar beslissen wel autonoom.
Dat begrijpen de burgers niet langer.
Als we op zoek gaan naar de vele redenen van de anti-politieke stemming bij de verkiezingen van zondag 26 oktober 2019, tellen zulke dossiers en zeker die algemene mentaliteit ongetwijfeld mee.

Ja, dit is een pleidooi voor opnieuw meer politisering, voor het primaat van de politiek.

Waarom maken we van Infrabel en de NMBS niet opnieuw één maatschappij? Dan is die onderlinge concurrentie op kap van de reiziger gedaan.
Ik weiger te geloven dat er geen juridische constructie kan gemaakt worden waarbij we voldoen aan de voorwaarden van de Europese Unie (EU) in het kader van de vrijmaking van het spoorwegverkeer en waarbij we opnieuw in de praktijk tot één maatschappij komen.
Te eenvoudig?
Neen, gezond verstand.

Willen we de klimaatcrisis proberen te bestrijden, moeten we meer en kwalitatief openbaar vervoer hebben dat goed georganiseerd is.
Hoe kunnen we anders de bevolking overtuigen om de auto meer aan de kant te laten?
'Dit soort spelletjes' is niet van aard om het geloof in het openbaar vervoer doen toe te nemen."