Collateral damage

“Je mag als politicus geen schrik hebben van ‘collateral damage’ of ‘bijkomende schade’”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

“Je weet op voorhand, zeker als je al een lange politieke carrière achter de rug hebt en aan politiek doet op de manier, waarop ik dat doe, dat risico bestaat als je zwaar uithaalt naar een bepaalde politieke partij of naar een bepaalde persoon.

Zo wist ik, toen ik de vaccinatiefraude van Veerle Heeren uitbracht, dat sommige journalisten aan feiten uit mijn politieke carrière zouden herinneren.
Dat is onvermijdelijk, dat neem ik erbij.

Schrik en angst zijn de slechtste raadgevers in de politiek.
Dan had ik heel de vaccinatieperikelen niet uitgebracht.

Politici zijn mensen en mensen maken fouten.
Fouten maken en toegeven, kan voor de burgers, erover liegen kan niet en nemen diezelfde burgers niet.

Spijt hebben van feiten, die gebeurd zijn?
Dat heeft in feite geen zin, dat is tijdverlies, je kan de tijd nu éénmaal niet terugdraaien.
Ben ik daar fier op? Neen, maar spijt hebben of fier zijn, zijn twee van elkaar losstaande, zelfs tegengestelde gevoelens of ingesteldheden.

En uiteindelijk beslist de kiezer, dat is de essentie van democratie. Maar dat wordt zo vaak vergeten.
Ik ben al die jaren en heel mijn loopbaan stemmen blijven halen.”

Hieronder het artikel in De Morgen. (1)