Agressie in het amateurvoetbal: hoe oplossen?

De laatste tijd zijn er heel wat berichten in de media over de toenemende agressie in het amateurvoetbal. Nog erger, ook in het jeugdvoetbal.
Na zeven speeldagen, half november, zouden er zich al om en bij de 190 gevallen van agressie voorgedaan hebben. (1)

“Ik vind dat verschrikkelijk, zeker als het over jeugdvoetbal gaat ”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove. “Voor alles blijft het toch een sport.

Is er een oplossing?
Er zijn verschillende kanten en elementen aan dat dossier. Eén zaak staat voor mij echter vast: de overheid kan niet alles oplossen en dit probleem valt daar voor mij onder.
Dat geldt nog meer tegen de achtergrond dat de samenleving alsmaar meer verwacht van de diverse overheden , maar tegelijkertijd steeds minder bereid is om er (meer) belastingen voor te betalen.

Onlangs vond er een debat plaats in het Vlaams parlement omtrent dit onderwerp.
Collega Vlaams volksvertegenwoordiger Annick Lambrecht voerde het woord voor VOORUIT, zij volgt het thema sport. (2)

Mijn visie erop:
-voor mij is dat (bijna) uitsluitend de verantwoordelijkheid van de bonden, hoofdzakelijk Voetbal Vlaanderen en de aangesloten leden.
Zij moeten vooral preventief en sensibiliserend werken.
Uiteindelijk gaat het over sportbeoefening, waarbij de basis nog altijd is gezondheid bevorderend te werken en onderling in contact treden met andere mensen;
-indien er zich toch feiten voordoen, moeten er voldoende en snel de nodige straffen uitgesproken worden. Voor alles tegen de betrokken speler(s), maar eventueel ook tegen de club(s).  Het is een ploegsport, waarom bijgevolg niet denken aan de eventuele aftrek van punten? Ja, ‘de plegers’ moeten zich maar verantwoorden ten opzichte van de ploegmakkers en de besturen;
-als er zich echt ernstige calamiteiten voordoen op het voetbalveld, waarbij strafrechtelijke feiten in het geding zijn, kan de lokale politie opgeroepen worden en tussenkomen.
Dat is in feite de enige situatie dat de overheid moet interveniëren: er is geen onderscheid tussen bijvoorbeeld vechtpartijen, waar zij ook plaatsvinden;
-er staat financieel veel teveel op het spel in het amateurvoetbal en onrechtstreeks tevens in het jeugdvoetbal.
Hoeveel (zwart) geld circuleert er niet in het amateurvoetbal? Voor een aantal is het een belangrijke bijverdienste. En wat doet Voetbal Vlaanderen? De ogen sluiten? Ten koste van de vele vrijwilligers, die zich belangloos inzetten.
Het jeugdvoetbal? Hoeveel kinderen en vooral de ouders dromen er niet van dat hun zoon de nieuwe Romelu Lukaku of Kevin De Bruyne wordt? Of toch zeker dat hij kan meedraaien in de hogere afdelingen in België?
Voorlopig spreken we nog niet over dochters, maar misschien komt het ook zover in het vrouwenvoetbal als het proces van professionalisering doorgaat.
Voor alle duidelijkheid: dromen of hopen dat het eigen kind zal ‘doorbreken’ mag, maar niet ten koste van alles.
Het blijven uiteindelijk kinderen, die sporten.
Zolang het geld een zeer belangrijke factor blijft spelen in het amateur- en jeugdvoetbal, zal het moeilijk zijn om de agressie sterk terug te dringen.

Ter relativering: agressie in het voetbal zal altijd blijven bestaan.
Er zullen altijd agressieve personen zijn, waarvan er een aantal voetballen en/of naar het voetbal gaan kijken.
Elke agressieve daad op een voetbalveld is er één teveel, maar voetbal wordt druk beoefend in Vlaanderen. Het aantal overtredingen moet dan ook afgezet worden tegenover het groot aantal wedstijden dat op een jaar gespeeld wordt.

Conclusie: agressie in het voetbal moet aangepakt worden, maar op de eerste plaats niet door de overheid.”