"Ik ben ervan overtuigd dat aanwezigheidspolitiek echt blijft lonen om de zogeheten kloof met de burger te dichten", zegt Vlaams parlementslid Ludwig Vandenhove. "Maar de jongere generatie politici denkt daar anders over en is minder bereid om dat nog te doen.

Aanwezigheidspolitiek is hard werken.

Dit weekend heb ik mij nog maar eens proberen te 'gooien'.
Zaterdag congres van sp.a Limburg in Hasselt, pastadag van sp.a Genk, Levensloop in Sint-Truiden en mosselfeest van de vzw Verenigde Vissers Schulens Meer (VVSM) in Linkhout (Lummen).
Zondag, na eerst wat gewerkt te hebben vanaf 8 uur 's morgens en naar het eerste deel van de 7de dag op 1 gekeken te hebben, naar de Haspengouwse ruilbeurs van champagnecapsules in Mielen (Gingelom), het Oktoberfeest van de Oppenheimers in Velm (Sint-Truiden), de opendeurdag van de vzw Dierenvrienden in Sint-Truiden en de kiennamiddag van sp.a Sint-Truiden.

Vergeleken met mijn periode als burgemeester stelt dat weinig voor.

Toen deed ik in een weekend - vrijdag, zaterdag en zondag - meestal tussen de 20 à 30 activiteiten aan.

Dan heb ik nog heel wat geplande activiteiten niet aangedaan (Schakkebroek (Herk-De-Stad), Houthalen-Helchteren, Zonhoven en Tessenderlo).
Ja, ik voel mij dan ambetant, ook al doe ik het al zoveel jaren en hebben de mensen daar wel begrip voor.
Ze beseffen dat je niet altijd overal kan aanwezig zijn. Maar toch.

Ik ervaar dat bijna als een plicht.

Ik word natuurlijk een dagje ouder en fysiek, van hier naar daar ‘schieten’, is dat een inspanning.
Daar wordt heel vaak mee gelachen en ik begrijp dat ook, maar de realiteit is wat ze is. Bovendien is er het toenemend bewustzijn bij de bevolking - terecht - inzake alcoholgebruik, zeker bij het gebruik van de auto.
Ik heb in mijn jaren aanwezigheidspolitiek andere tijden meegemaakt ... Ja, ik ben daar niet hypocriet in.
Dat maakt soms dat je op een bepaald ogenblik geen (grote) verplaatsingen meer maakt, ook al is er nog enige tijd over.

Aanwezigheidspolitiek kan enorm plezant zijn als je in een groepje rondtrekt, maar is enorm eenzaam als je alleen rondtrekt. Ook al ontmoet je zoveel mensen ...
Dat laatste was dit weekend op een aantal plaatsen het geval.
Ik heb zelfs op een aantal plaatsen gehoord 'dat ik de enige politieker was, die ze gezien hadden'.
Ik hoor dat va(a)k(e)r.

Aanwezigheidspolitiek is zwaar, kost geld en brengt heel wat extra werk mee.
Met geld kosten, zit ik niets in, ik verdien genoeg. Maar dat geldt ook voor de andere politici.
Werk, geen probleem, daarvoor stemmen de kiezers voor een politicus.
Heel wat mensen vragen u iets. Ja, dienstbetoon op bierkaartjes bestaat nog wel degelijk, ook in Vlaanderen, ook al doen sommige politieke partijen en collega's politici daar erg hypocriet over.
Politici, die geen aanwezigheidspolitiek doen, hebben dat extra werk natuurlijk niet.

Niet alleen dienstbetoon.
'Op mijn tocht' dit weekend heb ik suggesties gekregen voor enkele vragen in het Vlaams parlement. Zo werkt politiek tussen en onder de mensen.

Na zo een weekend ben je enorm moe.
Veel vermoeiender dan dat je 2 dagen echt zou gewerkt hebben.

Ik weet dat de vele critici van de politiek het niet zullen geloven, maar politiek is zwaar. Maar op deze 'oude manier' nog zwaarder dan de jongere generatie het doet.
Facebook, Instagram, Whats-app, Twitter, etc. vragen minder tijd en inspanningen, maar zullen politici nooit zo dicht bij de burger brengen dan persoonlijk contact.
Beide moeten gebeuren, maar als ik het over die aanwezigheidspolitiek heb, luisteren de jongeren niet echt meer naar mij (dat gebeurt nog al eens!).

De dag dat ik die inspanningen qua aanwezigheidspolitiek niet meer kan opbrengen, stop ik onmiddellijk met politiek.
Voor mij hoort dat erbij.”

• Zie onder andere ook "Druk(ker)" van vrijdag 19 april 2019 op deze website.