“Die willen vooral burgemeester blijven”

Dat is mijn reactie op de OPINIE van Gwendolyn Rutten (Open VLD), burgemeester van Aarschot en Vlaams volksvertegenwoordiger, in De Standaard. (1)
Zij zegt daarin dat lokale democratie minder een zaak is van ideologie, maar meer van betrokkenheid, samen problemen oplossen en besturen.
In feite een pleidooi voor partijoverschrijdende lijsten bij de komende gemeenteraadsverkiezingen in plaats van strikte partijlijsten.

Ik deel de analyse van Gwendolyn Rutten over het eerder niet-politiek besturen van gemeenten dan op basis van een ideologie aan lokale politiek doen. Maar dat is niet nieuw. Ik kan begrijpen dat zij dit nu pas zo ervaart sinds ze burgemeester van Aarschot is vanaf het begin van deze legislatuur.
Iedereen, die ooit burgemeester geweest is, heeft dat ervaren of ervaart dat. U kan dat ook van mij lezen in heel wat teksten en bijdragen. 
Precies daarom hebben er altijd lokale lijsten bestaan, zeker in kleinere gemeenten”, zegt collega-Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

“Ik deel haar mening niet over lokale samenwerkingsverbanden met steeds meer politieke partijen om toch maar de meerderheid te behalen en de gemeente te kunnen besturen. En sinds het nieuwe Gemeentedecreet gaat dat in feite vooral over de burgemeesterssjerp.
Ik vind die oplossing zeker niet goed naarmate het over grotere gemeenten en steden gaat.
Deze redenering van absoluut de burgemeester te willen leveren, komt ongetwijfeld voor een aanzienlijk aantal burgers dicht in de buurt van ‘postjespakkerij’. 

In dezelfde zin ben ik niet akkoord met de stelling dat ideologie helemaal niet zou spelen bij gemeentelijke democratie. Enkele voorbeelden: een echt sociaal en/of armoedebeleid, dossiers qua ruimtelijke ordening waarbij het openbaar belang zou moeten spelen, maar vaak private belangen primeren, een sociaal en rechtvaardig fiscaal beleid, het privatiseren van bepaalde essentiële taken of opdrachten, etc.
Iedereen, die lokaal actief is, kent voldoende voorbeelden.

Het is mijn overtuiging dat de te geringe inhoudelijke verschillen tussen politieke partijen -‘iedereen kruipt in het midden’- net sterk bijdragen tot de toenemende algemene politieke desinteresse van de burger.
Voor de burger is er enkel nog een verschil tussen ‘het midden’ en ‘de extremen’.
Tussen ‘de middenpartijen’ onderling ziet de burger (te) weinig verschil.
Heel het samenvoegen van lijsten bij gemeenteraadsverkiezingen gaat deze evolutie nog versterken in plaats van te doen afnemen.

Goed bestuur moet perfect kunnen samengaan met verschillende partijen en ideologieën, voor mij zijn die niet tegengesteld aan mekaar.
Dat betekent vooral een andere manier van politiek bedrijven: compromissen proberen te maken in plaats van de verschillen alsmaar uit te vergroten, elkaar ‘minder vliegen proberen af te vangen’, minder snel naar de media lopen tenzij er een echt akkoord is, dus zeker niet zomaar ‘ballonnetjes oplaten’ en vooral minder gebruik (‘misbruik’) maken van sociale media.

Trouwens, elk bestuursniveau verdient een goed bestuur, niet enkel de gemeenten.  

Voor mij nog maar eens de bevestiging dat het nieuwe Gemeentedecreet geen goed decreet is met als voornaamste bekommernissen de afschaffing van de opkomstplicht en het gegeven dat de kandidaat met de meeste stemmen van de sterkte lijst mag beginnen met coalitiegesprekken. En ze kunnen mij in deze zeker niet verdenken van individueel belang, vermits ik bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen in 2018 ruim het meeste persoonlijke naamstemmen had in Sint-Truiden.

Ik blijf herhalen dat we niet genoeg aandacht hebben voor onze broze democratie, let dan ook op met er altijd maar ‘aan te morrelen’. Onze ingewikkelde staatsstructuur laat echter minder en minder toe dat hierover fundamentele discussie gevoerd worden.

We zullen zien bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2024: het is mijn overtuiging dat vooral actuele burgemeesters net gemeente- of stadslijsten zullen maken om zeker burgemeester te kunnen blijven.
Begrijpelijk en op zich niets mis mee vanuit hun persoonlijk standpunt: burgemeester is nu eenmaal de mooiste politieke functie, die er is.”

  • Foto: Burgemeesterssjerp Bert Moyaers (Vooruit), burgemeester Herk-de-Stad.