Waarom ben ik kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen?
Ik krijg die vraag regelmatig.
Waarom? Omdat iedereen, die mijn politieke carrière en standpunten wat volgt, weet dat ik een koele minnaar van Vlaanderen ben.
Waarom ben ik dan niet opnieuw kandidaat voor het federaal parlement?

Buiten een algemeen gevoel heb ik daar, zonder volledig te zijn, een aantal concrete redenen voor.

Ten eerste heb ik de bevoegdheden, die ik gehad heb in mijn periode als gedeputeerde van Limburg, heel graag gedaan en zou ik mij verder willen bezighouden met die thema's.
Ik heb heel wat concrete dossiers kunnen realiseren en een aantal zaken in gang kunnen zetten.
Ik heb het hoofdzakelijk over klimaat, milieu en natuur, dierenwelzijn en personeel.
Het zijn één voor één onderwerpen, die Vlaams zijn. Zo kan ik wat ik begonnen ben op Limburgs niveau, verderzetten op Vlaams niveau.

Ten tweede zal ik mij blijven verzetten tegen het ontmantelen van de provincies.
Dat geldt des te meer voor Limburg.
Ik wil mij in het Vlaams parlement inzetten dat dit proces stopt. En vooral dat de provincies - lees (vooral) Limburg - een realistisch takenpakket behouden dat dit niveau levensvatbaar houdt.
Met de gerealiseerde afbouw vrees ik dat dit nu niet het geval is en dat we eerder naar een definitieve afbouw gaan. Nochtans kunnen de provincies een efficiënte rol blijven spelen binnen de globale Vlaamse staatsstructuur.

Ten derde liggen gemeenten en steden mij nauw aan het hart, ik ben niet voor niets 18 jaar burgemeester van Sint-Truiden geweest.
Het is Vlaanderen, die de meeste bevoegdheden en taken van de gemeenten 'regelt' en wat mij betreft teveel "regelt".
Gemeenten en steden staan het dichtst bij de burger en zijn een beetje het hart van de democratie. Waarom hen dan niet meer middelen en meer taken geven?
Nu krijgen ze vaak meer bevoegdheden, maar er staan geen of onvoldoende middelen tegenover.
Een concreet dossier dat snel zou moeten aangepakt worden, is de herziening van het Gemeentefonds.

Ten vierde heeft Vlaanderen door de achtereenvolgende staatshervormingen steeds meer bevoegdheden gekregen. Bijgevolg is het belangrijk om daar aanwezig te zijn als je bepaalde zaken wil trachten te veranderen.
Het is belangrijk dat de stem van de burger in het Vlaams parlement geraakt.
Het Vlaams parlement moet (inhoudelijk) duidelijker en meer begrijpbaar worden voor de burger.

Ten vijfde zou Vlaanderen éénvoudiger moeten worden.
De werking van het Vlaams parlement en de Vlaamse administraties zijn te complex en te technisch geworden.
Vraag het maar eens aan een gemiddelde burgemeester of schepen van om het even welke partij.

Ten zesde ben ik iemand, die nooit aan de kant gaat staan.
Ik wil trachten Vlaanderen van binnenuit wat proberen te veranderen.
Een beetje meer aanpak, mentaliteit, visie, ... van het federaal parlement in het Vlaams parlement brengen, zou al veel ten goede veranderen.

Ten zevende zijn er een aantal dossiers, die ik graag mee zou willen realiseren, die nu op de grens van federaal en Vlaams liggen, maar die geen nieuwe stappen in de staatshervorming vereisen. Ik denk bijvoorbeeld aan een aantal dossiers qua veiligheid. Zo is er onder andere de nauwere aansluiting van het veiligheidsonderwijs op het traditionele onderwijscircuit.
Federaal of Vlaams, veiligheid zal mij nooit loslaten.

Tot slot zou ik graag mijn (nationale) politiek carrière afsluiten in het Vlaams parlement.
Dan heb ik bijna alles gedaan in de politiek: gemeenteraadslid, provincieraadslid, burgemeester, gedeputeerde, federaal volksvertegenwoordiger en senator.

Vlaanderen opnieuw afschaffen? Ja, ik heb het dikwijls gezegd.
In de politiek moet je durven blijven dromen, maar moet je realistisch zijn.
Eén zaak is zeker: als ik verkozen raak in het Vlaams parlement, zullen ze het geweten hebben!

• Zie onder andere "Parlementsleden moeten wetten en decreten maken" van dinsdag 19 maart 2019 op deze website.