“Ik voelde dat veel lezers in mij een soort van mening zagen. En dat ze een krant willen met een mening. Niet de klassieke mening van het hoofdartikel, dat veel belangrijker is dan mijn gedoe. Maar wel een mening die out of the blue komt, die én het hart én het verstand beroert. De identificatie van een hinkende mens die toch zegt: nu steek ik mijn nek uit en dit deugt niet en dat deugt wel. Die duidelijkheid. Ik denk dat mensen daar gevoelig voor zijn.”

Hugo Camps in De pen is gescherpt na drie maanden ziekenhuis, De Morgen, 15 juni 2013, Zeno p.2