Fruitmuseum in Sint-Truiden?

Met de tentoonstelling ‘Appels met zwembandjes’ en ‘Oogst’ in het stedelijk museum, het voormalig hoevemuseum in het abdijcomplex van Sint-Truiden wordt een nieuw initiatief genomen dat volgens sommigen wel eens in de richting van een stedelijk fruitmuseum zou kunnen gaan.
Wat mij betreft is dit geen beleidskeuze van de stad Sint-Truiden. De stad Sint-Truiden moet op 3 peilers blijven spelen: het economisch fruitcentrum van Haspengouw, evenementenstad en de religieus culturele as met de nadruk op monumentenzorg en erfgoed.
Regelmatige activiteiten rond fruit behoren hiertoe, een écht fruitmuseum niet!

De stad Sint-Truiden heeft jaren een statisch hoevemuseum gehad, waarbij er werktuigen en toestellen werden tentoongesteld, die in de landbouw- en de fruitteeltsector werden gebruikt.
De laatste jaren was dit hoevemuseum al omgevormd tot een stedelijk museum, hoofdzakelijk beheerd en in stand gehouden door een vrijwilliger, met name de heer Mark Dusar.
Het past daarom de heer Mark Dusar hiervoor nogmaals van harte te bedanken.

Begin 2007 werd aan het Centrum Agrarische Geschiedenis de opdracht gegeven om de collectie van het hoevemuseum aan een grondige inventarisatie en analyse te onderwerpen.
Die analyse heeft zeker haar vruchten afgeworpen en heeft nu onder andere geleid tot deze tentoonstelling ‘Appels met zwembandjes’ en ‘Oogst’.
Hieraan wordt ook andermaal een streekproductenmarkt gekoppeld.
U vindt hierover een tekst op deze website met als titel ‘Streekproductenmarkt verdient navolging!’.

Het is mijn overtuiging dat er maar een écht fruitmuseum in de regio Haspengouw en/of de stad Sint-Truiden kan komen indien de private sector, lees de fruitsector/de fruitveilingen, hierin ook iets zien en bereid zijn om hierin te investeren.
Dit zou er met andere woorden op neerkomen dat de fruitveilingen ervan zouden moeten overtuigd worden dat ze niet alleen promotie via de strikt commerciële kanalen zouden moeten voeren, maar ook bijvoorbeeld via zo’n museum.
Indien de privé-sector niets ziet in zo’n fruitmuseum, dat regelmatig zou moeten kunnen vernieuwd worden en met de nodige didactische middelen en moderne technieken zou moeten uitgerust worden, is het onmogelijk voor de overheid om hier alleen voldoende middelen in te investeren.
Waarom zouden we bijvoorbeeld met de middelen in het kader van Leader, het plattelandsprogramma van de Europese gemeenschap, niet een soort haalbaarheidsstudie doen voor zo’n museum in een publiek-private samenwerking tussen enerzijds de fruit- en landbouwsector en anderzijds een aantal overheden, lees Vlaamse gemeenschap, provincie Limburg en steden en gemeenten?

Stel dat zo’n museum haalbaar zou zijn, dan moet ik uiteraard in mijn functie als burgemeester van de stad Sint-Truiden ernaar streven dat dit naar Sint-Truiden komt, maar als burgemeester van het centrum van Haspengouw en van de fruitteelt heb ik ook de plicht om aan de regio te denken.
Immers, de meeste toeristen, die één van omliggende steden of gemeenten bezoeken, doen ook Sint-Truiden aan.
Met andere woorden, toeristische infrastructuur en/of activiteiten die hoofdzakelijk buiten Sint-Truiden, maar in de regio plaatsvinden, brengen ook voor ons economische voordelen op, omdat wij er ook toeristen door aantrekken.
We moeten eens leren in ons toch al zo kleine Vlaanderen, laat staan Limburg en Haspengouw, om iets verder dan de eigen kerktoren te kijken!

Zoals ik hoger reeds zei, moeten wij als stad Sint-Truiden één en/of enkele keren per jaar activiteiten rond fruit ontwikkelen.
Dit kan in dit stedelijk museum, maar kan evengoed op andere locaties en/of naar aanleiding van bepaalde andere evenementen.
Wat moet er dan in dit stedelijk museum, buiten de ogenblikken dat er activiteiten rond fruit plaatsvinden, gebeuren?
Meer en meer individuen doen op de één of andere manier aan heemkunde en/of zijn met het verleden van Sint-Truiden in alle mogelijke facetten bezig.
Wat mij betreft moet het stedelijk museum een soort ontmoetingsplaats zijn voor deze mensen en verenigingen.
Met andere woorden, het zou de ideale locatie zijn om één of enkele keren per jaar in die zin exposities te organiseren en/of andere initiatieven te ontwikkelen.
De erfgoedcel kan hierbij de nodige professionele en organisatorische ondersteuning bieden.

De tentoonstelling ‘Appels met zwembandjes’ kan je bezoeken in het Stedelijk Museum, Diesterstraat 1, elke zaterdag van 10.00 uur tot 17.00 uur en zondag van 14.00 uur tot 17.00 uur. De toegang is gratis.